Chce upamiętnić zamordowanych leśników, ale Lasy mają z tym kłopot. „Jestem cały czas zbywany”

Dariusz Trawiński od czterech lat - i jak dotąd bezskutecznie- uprasza Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinku oraz Nadleśnictwo Szczecinek o upamiętnienie zamordowanych leśników przez sowietów po wojnie.

 Z dokumentów, do których z niemałym trudem udało się dotrzeć Dariuszowi Trawińskiemu wynika, że w okresie powojennym na terenie powiatu szczecineckiego czerwonoarmiści przyczynili się do śmierci przeszło 50 Polaków. Pośród ofiar odnalezionych zostało trzech leśników. Byli to : Jan Kubiś i Karol Kłaptocz zamordowani w leśniczówce Turowo nocą 23 listopada 1946 r. oraz Bogusław Rzewski - zamordowany 3 lipca 1945 w Sporem.  Jan Kubiś pochowany został na cmentarzu szczecineckim, a  pogrzeb zorganizowała ówczesna Dyrekcja Lasów Państwowych Okręgu Bałtyckiego w Szczecinku. Niestety, w latach 80. grób został rozebrany i dzisiaj w tym miejscu znajduje się ścieżka.  Karol Kłaptocz pochowany został w rodzinnej miejscowości w województwie krakowskim, zaś po grobie leśniczego ze Sporego nie ma dzisiaj śladu.

O sowieckich morderstwach popełnionych na polskich obywatelach obszernie pisaliśmy w naszym cyklu historycznym Tematu Szczecineckiego.  

„ Mnie nie o to chodzi”

- Na początku chciałem się dowiedzieć, czy w RDLP zachowały się jakiekolwiek dokumenty osobowe pracowników - opowiada Dariusz Trawiński. - Przy okazji ustaliłem, że nazwisko zostało mylnie napisane przez prokuratora IPN i naprawdę nazywał się Kłoptocz. Ponieważ był pracownikiem RDLP w Krakowie,  napisałem do tamtejszej dyrekcji. Odpowiedzieli, że żadnych dokumentów dotyczących jego służbowego wyjazdu do Leśnictwa Turowo nie odnaleziono. W sprawie drugiej ofiary Jana Kubisia skontaktowałem się z ówczesnym dyrektorem RDLP Andrzejem Modrzejewskim.

- Dyrektor skierował mnie do Tomasza Skowronka, który podczas jednej z rozmów obiecał, że jeśli Jan Kubiś zostanie ekshumowany (pochowany na cmentarzu w szczecineckim – dop. red.) to on zapewnia w ceremonii ponownego pochówku  kompanię honorową z orkiestrą, a także postawienie nowego nagrobka w miejscu, gdzie spoczywa jego małżonka.

- A przecież mnie nie o to chodzi! Dążę do tego, aby upamiętnić pomordowanych leśników w formie pamiątkowej tablicy, która moim zdaniem powinna zawisnąć na ścianie zewnętrznej lub wewnątrz siedziby RDLP w Szczecinku. Tymczasem T. Skowronek stwierdził, że „nie jest miejsce na upamiętnienie”. Mimo to wciąż czekam na podjęcie z jego strony jakichkolwiek działań.

Nadleśniczy poparł ale…

- W połowie 2020 roku wysłałem do Janusza Rautszki ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Szczecinek prośbę o upamiętnienie. Pan nadleśniczy przychylił się do mojej prośby deklarując, że do końca 2021 roku sprawa zostanie zakończona.

- Niestety, pan Rautszko został przeniesiony do Nadleśnictwa w Bornem Sulinowie. Do załatwienia tej sprawy została wyznaczona Katarzyna Klimek. Potem okazało się, że jest na urlopie, a potem na kolejnym, tym razem na pisanie doktorskiej…   Kiedy po kilku miesiącach się przypomniałem, odpisała mi, że jest nowy nadleśniczy i żebym prośbę napisał jeszcze raz.

- Dokładnie 23 listopada 2021, a więc w 75 rocznicę zbrodni przypomniałem się nowemu nadleśniczemu Błażejowi Chmielewskiemu. Po kilku dniach zdzwonił do mnie informując, że zrobi to jak najszybciej, nawet w tym roku, czyli 2021 r. Pan nadleśniczy powiedział mi, że ma już wszystko dogadane i że taką upamiętniającą tablicę umieścić można na terenie Parku Leśników przy ul. Kołobrzeskiej. - Pan nadleśniczy miał także ustalić w uzgodnieniu z prezesem IPN treść tekstu. Od tego czasu minął rok. I co? I nic. Jestem cały czas zbywany.

Jestem za

- Jeszcze w czerwcu tego roku zapisałem się do Łukasza Maciejunasa - dyrektora RDLP. Dyrektor jednak mnie nie przyjął, proponując abym rozmawiał z p. Markiem Stasiukiem. Pan Stasiuk odpowiedział mi, że „tak, tak jestem jak najbardziej za”. 

-  To było w czerwcu. Mamy już październik i na 99 proc. wiem, że nie wystosowano do prezesa IPN propozycji tekstu upamiętniającego.

- Sprawa jest dyskutowana – mówi teraz rzecznik RDLP w Szczecinku. – Dobrym miejscem na upamiętnianie takich rzeczy jest izba pamięci.

Pytany, kiedy taka izba powstanie, przyznaje, że nie wiadomo. -  Może przy jednym z nadleśnictw – wskazuje Marek Stasiuk.

Wicewojewoda nie oddzwania

- O sprawie poinformowałem także wicewojewodę Tomasza Wójcika. Obiecał oddzwonić i tak już mijają dwa miesiąca od tego dnia. Wczoraj (4.10) napisałem do niego SMS. Odpisał „Jutro do ciebie oddzwonię” – dzisiaj mamy już pojutrze. Czy  oddzwoni, czy po prostu mam nie zawracać mu głowy…

Taka tablica powinna być w siedzibie RDLP  

 - Moim zdaniem najlepiej, aby tablicę upamiętniającą zbrodnie umieścić w siedzibie RDLP. To jest eksponowane, godne i zarazem dostępne miejsce. Ilu mieszkańców było kiedykolwiek w ulokowanym pomiędzy kościołem a ulicą Parkiem Leśników? Większość pewnie nawet nie wie o jego istnieniu.

Zdaniem naszego rozmówcy pomysł, aby stosowne tablice umieść w miejscu zbrodni jest nie do przyjęcia. Nie wiadomo gdzie była leśniczówka w Sporem i komu podlegała. Ta w Turowie wprawdzie  jeszcze istnieje, ale jest już własnością LP. Na dodatek budynek prawdopodobnie podczas budowy S11 w kierunku Piły zostanie wyburzony.

Prośba o pomoc

 Zdawać by się mogło, że leśnikom jako grupie zawodowej powinno zależeć na pamięci historycznej dotyczącej początków istnienia polskiej administracji leśnej. Dariusz Trawiński, który właśnie o to się upomina od czterech, lat jest tylko zbywany. Wobec takiej postawy w tych dniach poprosił o pomoc poseł Małgorzatę Golińską, która z zawodu również jest leśnikiem:

    Uprzejmie Panią informuję, iż od 4 lat staram się (bezskutecznie pomimo zapewnień pracowników szczecineckich lasów o podjęciu działań mających na celu przywrócenie im należytej pamięci) o upamiętnienie zamordowanych leśników: Jana Kubisa, Karola Kłaptocza i Bogusława Rzewskiego, którzy zostali zamordowani przez sowieckich okupantów w turowskiej leśniczówce oraz w okolicach wsi Dołgie.

 (jg)