Julia Kulig: Miejsce dla tańca w swoim życiu znajdę zawsze

W Szczecinku jest sporo młodych, uzdolnionych osób, realizujących swoje pasje. Jedną z nich jest bez wątpienia Julia Kulig - uczennica I LO im. Ks. Elżbiety, która tańczy w “Rebelii” oraz gra w siatkówkę w Gryfie Szczecinek, ale to nie wszystko.

Julia Kulig miała 6 lat, gdy zaczęła profesjonalnie trenować taniec. Aktualnie jest jedną z reprezentantek szczecineckiej “Rebelii”. Taniec nie jest jednak jedyną pasją w życiu uczennicy I LO. Julia gra jeszcze w siatkówkę w drużynie Gryfa Szczecinek, jest członkiem szkolnego chóru “elki”, występuje podczas szkolnych przedstawień.

- mówi Julia

• Kiedy zaczęła się Twoja przygoda z tańcem?

Mam wrażenie, że od urodzenia. Zawsze pchałam się na parkiet. Nieważne ile miałam lat, gdy rodzice puszczali muzykę, chodziłam i tańczyłam po całym domu. Jednak profesjonalnie zaczęłam trenować w wieku 6 lat. Mama zabrała mnie na zajęcia, gdzie uczono stylu tańca hip-hop. Jednak nie spodobało mi się tam i zrezygnowałam. Po dość krótkim czasie  otworzyli w Rebelii grupę dla mojego rocznika. Oczywiście, rodzice mnie zapisali. Bardzo mi się spodobało i zostałam w niej do dziś. W tym roku mija mój 11 rok w tym zespole.

• Jaki styl, rodzaj tańca, jest Twoim ulubionym?

Nie wiem, czy potrafię to stwierdzić. W każdym stylu jest coś, co kocham. Lecz gdybym miała wybierać, jest to jazz i hip-hop. Jazz jest bardzo kobiecy i dynamiczny. Uwielbiam jego energię i uczucia, które mogę pokazywać, tańcząc go. Za to w hip-hopie czuję się bardzo swobodnie. Często pomaga mi odreagować i odpocząć, mimo mocnych bitów i dużego wkładu siły.

• Co, według Ciebie, jest najcięższe w tańcu? Głowa też ma tutaj znaczenie?

Bardzo ciężko myśleć o wszystkich częściach ciała naraz. Trzeba tańczyć całym ciałem, o czym można łatwo zapomnieć. Dynamiczność musi bić z całego ciebie, nie tylko z nóg, bądź rąk. Ważny jest nawet czubek palca. Duże znaczenie mają również uczucia, które się przekazuje widzowi. Mimo wszystko ciężko jest np. uśmiechać się cały czas tańcząc. Głowa skupia się bardziej na ruchach, a nie na mimice twarzy. Ja osobiście często na scenie zapominam o tym, lecz w miarę możliwości staram się to poprawiać.

• Jak dużo czasu poświęcasz na doskonalenie swoich tanecznych umiejętności?

Treningi mamy dwa razy w tygodniu, jednak często, gdy oczywiście sala jest wolna, przychodzę z koleżanką i trenujemy np. układy, które same stworzyłyśmy. Natomiast w domu staram się dbać o moje rozciągnięcie.

• Czy wiążesz swoją przyszłość z tańcem? Coraz bliżej do ukończenia szkoły, wyboru studiów. Jest tam gdzieś w Twoich planach taniec?

Mimo tego, że kocham taniec i jest to moja pasja, nie planuje wiązać z nim przyszłości. Oczywiście nie zrezygnuję z niego po maturze, gdy wyjadę na studia. Zespoły taneczne można znaleźć w każdym mieście. Nie będę robić tego zawodowo, lecz nadal będzie to moja pasja i miejsce dla tańca w swoim życiu znajdę zawsze.

• Można powiedzieć, że jesteś dziewczyną wielu talentów: znamy Cię przecież również z hal siatkarskich, pływalni, a nawet z chórku szkolnego I Liceum Ogólnokształcącego. Czym się jeszcze interesujesz?

Jestem osobą, która ma bardzo dużo zainteresowań. Często przez to brakuje mi czasu, ale co poradzić. Oprócz oczywiście mojego ukochanego tańca, uwielbiam siatkówkę, co jest moją drugą pasją. Lubię też aktorstwo, w szkole podstawowej zawsze brałam udział we wszelkich występach teatralnych i dawało mi to dużo przyjemności. Aktualnie jestem na profilu humanistycznym, więc łatwo się domyślić, że interesuje się takimi przedmiotami jak polski i historia. Uwielbiam i pisać, a uczenie się o dwudziestowiecznej Polsce jest dla mnie bardzo ciekawe.

• Jak koronawirus wpłynął na taneczne próby? Znowu odwołany został marcowy koncert Rebelia&Friends, a jak z samymi próbami?

Niestety tak, ale cały czas ćwiczymy i się przygotowujemy. Liczymy, że jak najszybciej będziemy mogli zatańczyć na scenie i pokazać widowni nasze najnowsze układy.