Strzelali do sowieckiego generała, ale też zabierali osadnikom narzędzia. Z wojskiem w Szczecinku różnie bywało

  I Armia WP w ZSRS, bo tak nazywał się ten związek operacyjny podległy Armii Czerwonej, utworzony został za zgodą Stalina. Na jego czele stał polski dezerter mianowany przez władze sowieckie na generała. Dowódcami oddziałów, począwszy od szczebla kompanii, z reguły byli oddelegowani z Armii Czerwonej oficerowie. Większość z nich nawet nie posługiwała się polskim językiem. Pod ich rozkazami służyły tysiące Polaków – zesłańców na nieludzką ziemię, a także z terenów zagarniętych przez Związek Sowiecki. Zostali głęboko doświadczeni „ruskim mirem” wiedząc, że jako żołnierze nie mają wpływu na kształtowanie przyszłości swojej ojczyzny. 

Postępowanie czerwonoarmistów dalekie było nie tylko od zachowania wojsk sprzymierzonych, ale nawet Niemców. Działanie wojsk sowieckich na zdobytych terenach to nie tylko nierespektowanie zarządzeń polskiej administracji, czy polskich władz wojskowych, ale przede wszystkim bezwzględna eksploatacja mieszkańców połączona z rabowaniem i wywożeniem na wschód wszelkiego rodzaju dóbr.  

Nic też dziwnego, że postawa polskich żołnierzy wobec takich „sojuszników” była niechętna, a czasami nawet wroga. W tym czasie incydenty z udziałem sowieckich żołnierzy były na porządku dziennym. Na przykład bardzo znane było ostrzelanie w Szczecinku sowieckiego generała. W powojennym rozgardiaszu dochodziło także do licznych scysji i nadużyć ze strony stacjonujących na tych terenach polskich żołnierzy z I Dywizji Rolno – Gospodarczej. 

Meldunki i raporty 

Kamil Kruszewski z Warszawy przejrzał archiwalne dokumenty dotyczące WP m.in. na terenie miasta i powiatu szczecineckiego znajdujące się w zasobach Wojskowego Biura Historycznego w Warszawie. Na ich postawie chronologicznie ustalił wzajemne relacje pomiędzy 1 Dywizją Rolno - Gospodarczą a armią sowiecką jak również przestępstwa i nadzwyczajne wydarzenia związane z żołnierzami 4 pułku.

21 maja 1945 r. w Trzesiecku utopił się sierż. Bazyla Szelestenko z 15 kompanii.

Pod koniec czerwca 1945 r. późnym wieczorem w restauracji „Pod setką” pobity i obrabowany został pomocnik szefa sztabu pułku ppor. Dymitr Balachniewicz. Oficer podczas bójki stracił zegarek. Sprawcami „okazali się oficerowie Armii Czerwonej w stanie nietrzeźwym”. 

9 stycznia 1946 r. - kolejny meldunek MO w Szczecinku z zarzutami dla żołnierzy 4 prg. Prokuratura 1 DRG umorzyła śledztwo z uwagą, że MO i UB wszystkie awantury „przypisują żołnierzom z 4 pułku rolno-gospodarczego”.

31 marca 1946 r. w Barwicach 10 żołnierzy sowieckich włamało się do stacji transformatorowej aby ukraść olej. W wyniku interwencji oddziału WOP, zatrzymano dowódcę oddziału sowieckiego. Major „Straży Pogranicznej” (NKWD?), któremu przekazano zatrzymanego, zwolnił „nagradzając” go beczką kradzionego oleju.

7 lutego – o godz. 16.50 „został zastrzelony serią z automatu milicjant z posterunku gminnego MO Krągi Termanowski Stanisław przez lejtnanta Wojsk Sowieckich Karatiesa. Milicjant został zabity podczas interwencji przy dokonywanym przez ww. lejtnanta”. 

17 lutego 1947 r.  o 16.20 został zastrzelony funkcjonariusz MO Krombi. Zabójcą okazał się Rosjanin. Został zatrzymany.

9 października 1945 r. - oficer dyżurny pułku ppor. Bielec zameldował, że ok. godz. 1.00 żołnierz sowiecki przyprowadził do niego Adama Majewskiego ze Szczecinka. Mężczyzna miał ranę postrzałową łopatki. Rosjanin miał go znaleźć na ulicy. Ranny „dobrze podchmielony” zeznał, że ranił go jakiś żołnierz sowiecki, ale nie potrafił podać więcej szczegółów.

28 października 1945 r. - kpr. Wacław Bagiński wraz z kpr. Bergielem wracał ciężarówką z ładunkiem ropy ze Złocieńca. Na ul. Klasztornej natknęli się na jadącą środkiem jezdni nieoświetloną, sowiecką ciężarówkę. Mimo że polski kierowca trzymał się prawej strony, doszło do zderzenia. Prokuratura 1 DRG umorzyła sprawę, uznając, że kpr. Bagiński nie ponosił winy za wypadek.

21 listopada 1945 r. - meldunek MO w Szczecinku, która domagał się kary dla żołnierzy 4 prg „za szerzenie obcej propagandy przeciw Rządowi i jego organom wykonawczym, jak również pobicie funkcjonariusza milicji Sencerza” .

24/25 listopada 1945 r. - meldunek MO w Szczecinku w sprawie postrzelenia przez żołnierzy milicjanta Floriana Walkowiaka. Do zajścia doszło podczas zabawy w Domu Żołnierza.

1 grudnia 1945 r. - Sprawa zabójstwa kpr. Tadeusza Białosiewicza (lub Bielasiewicza) z 6 kompanii przez kpr. Tadeusza Barbachowskiego .

Święto Morza. Na trybunie dowódca 4 pułku rolno -gospodarczego płk. Cykunow.

Strzelali do sowieckiego generała 

O tym tajemniczym i nigdy nie wyjaśnionym zdarzeniu dowiadujemy się jedynie z meldunku por. Ratyńskiego, prokuratora wojskowego I Dywizji Rolno-Gospodarczej w Złocieńcu. Pismo zostało skierowane do dowódcy 4 pułku rolno-gospodarczego płk. M. Cykunowa 9 listopada 1945 r.. 

...