Jedno zdjęcie pozowane

Grupa młodych osób pozuje do zdjęcia. Okazja nadarzyła się nietypowa.

Już wiosną 1946 roku w Szczecinku powołano Społeczny Komitet Funduszu Odbudowy Stolicy. Zdjęcie nieznanego autora zostało zrobione we wrześniu tego samego roku. Wrzesień nazwano „miesiącem odbudowy”. Akcja, którą prowadzono na terenie całego kraju, polegała nie tylko na zbiórce funduszy. Gromadzono również materiały budowalne, które następnie ekspediowano pociągami do Warszawy. Materiały pochodziły niekoniecznie ze zrujnowanych podczas wojny domów. Budulec zwożono głównie z tzw. Ziem Zachodnich, a więc obszarów, które przed wojną nie należały do Polski. W tamtym czasie tego rodzaju rabunkowa gospodarka niewiele korzyści przyniosła rodowitym warszawiakom, którzy i tak nie mogli wrócić do swoich nieistniejących już domów. Wielu z nich z tego powodu zmuszona została do szukania swojego nowego miejsca zamieszkania właśnie na Ziemiach Zachodnich.

Gdyby nie wieża wodociągowa, niezwykle trudno byłoby rozpoznać miejsce wykonania zdjęcia. Młodzi ludzie stoją na wysokości dzisiejszego parkingu i ronda na skrzyżowaniu ul. Lipowej z ul. Jana Pawła II. Wtedy w tym miejscu ul. Lipowa biegła szerokim łukiem, a na wprost (dz. ul. Szafera), biegła pod górkę jedynie polna droga. W tle widać nieistniejącą już od połowy lat 60. pierzeję północną ul. Lipowej. Dzisiaj w tym miejscu przebiega jezdnia. Na pierwszym planie – w miejscu dzisiejszego bloku ze sklepem Veritas - widoczny jest niewielki, parterowy budynek, jakich wtedy w śródmieściu było całe mnóstwo. Dom ten słynął ze znajdującej się w jego murach restauracji „Grodnianka”. Nazwa dzisiaj wydaje się nieco osobliwa, ale w pierwszych latach powojennych właśnie w Szczecinku osiedlało się wielu mieszkańców zaanektowanego przez Związek Sowiecki Grodna.