Nie tak stary Szczecinek. Krajobraz się zmienił, nazwa ulicy też

Konia z rzędem temu, kto od pierwszego spojrzenia zgadnie, gdzie zdjęcie zostało wykonane. Nie dość, że od tego czasu (foto z 1968 roku) kompletnie odmienił się krajobraz, to na dodatek zmieniono nawet... nazwę pobliskiej, kryjącej się za drzewami ulicy.

Ulica ta zaczynała się przy dzisiejszym rondzie na skrzyżowaniu ul. Armii Krajowej, Słowiańskiej i Sikorskiego. Te dwie ostatnie ulice jeszcze kilka miesięcy temu były częścią trasy krajowej „jedenastki”. Teraz po wybudowaniu obwodnicy na S11 stara straciła swój status. 
Przed półwieczem o budowie w tym właśnie miejscu obwodnicy, nikomu się nawet nie śniło. Ulica zaczynała się tak jak dzisiaj od skrzyżowania ul. Armii Krajowej. Wtedy jej patronem był gen. Świerczewski, a wcześniej nazwano ją Leśną. Jej nazwa wywodziła się z niemieckiego odpowiednika - Forststrasse. Na północ od niej biegła wybudowana razem z koszarami w połowie lat trzydziestych, wyłożona asfaltową kostką(!) pochodzącą z miejscowej fabryki produkującą na bazie bitumu twarde cegły. ul. Słowiańska (niem. Deutschestrasse). Przedłużeniem Słowińskiej była ul. Szczecińska (niem. Stettinerstrasse). 
Dzisiejsza ul. Szczecińska nie ma więc nic wspólnego z oryginalną Szczecińską. Przez długie powojenne lata jej patronem był komunistyczny renegat M. Buczek. Nazwę zmieniono w 1989 roku, tworząc z jednej dwie: ul. Klasztorną (oryginalna nazwa ulicy ciągnącej się od dz. ul. Wyszyńskiego aż do Świątek) i ul. Szczecińską. 
 W tym czasie ta dawna Szczecińska już nie istniała. Została zamieniona na gen. Sikorskiego stając się częścią obwodnicy. Wróćmy jednak do „starej” ul. Szczecińskiej. Od strony rozległych w znacznej części bagnistych łąk, użytkowanych wcześniej przez kolejarzy jako ich ogrody działkowe, rozciągał się szpaler rozłożystych, starych lip. Z pewnością miały znacznie więcej niż sto lat. Latem jezdnia pogrążona była w ich cieniu, a na przełomie czerwca i lipca wszystko dosłownie tonęło w miodowo-lipowym zapachu. Drzewa miały tak nisko konary, że dorosły człowiek prawie dotykał do nich głową.
 Brukowana jezdnia kończyła się mniej więcej przy skrzyżowaniu z ul. Warszawską. Jej zabudowa w całości choć w nieco zmienionej architekturze, przetrwała do dzisiaj. Składa się z ośmiu domów jednorodzinnych. Domki wybudowano w latach trzydziestych XX wieku. Tuż za ostatnim domem,  ulica przechodziła w lekki łuk i dalej aż do ul. Wiśniowej była to już jedynie polna droga. Właśnie ten fragment uwieczniony została na archiwalnym zdjęciu. Na jej samym końcu (tuż przy skrzyżowaniu z ul. Wiśniową – na zdjęciu w tle) stał i jest tam do dzisiaj, piętrowy dom ze stodołą i budynkiem inwentarskim. 
 Po lewej stronie ulicy aż do stacji towarowej do lat 60. rozpościerały się Kolejarskie Ogrody Działkowe, przeniesione potem za przejazd przy ul. Leśnej. Dzisiaj tereny te należą do Kronospanu. 
 Tak wielkim skrócie prezentowała się nieistniejąca już ul. Szczecińska. W 1972 roku jej część na odcinku pomiędzy z ul. Warszawską do ul. A.K. wchłonięta została przez obwodnicę. Na pozostałej części terenu z czasem powstał kompleks garażowy oraz uliczka dojazdowa od strony ul. Wiśniowej za kilka lat temu marek budowalny. 
  Na starym zdjęciu za szpalerem lipowym (w tym miejscu drzewa były znacznie młodsze niż te w części brukowanej), rozciągały się tereny samochodowej bazy transportu leśnego. W okresie wojny Niemcy urządzili tutaj Arbeitslager składający się z sześciu baraków. W ich miejscu dzisiaj są dwa bloki mieszkalne oraz drewniany pawilon przedszkola „Krasnoludek”. 
  Po przeciwnej stronie były jedynie łąki, grzęzawiska a nawet stawy. To był prawdziwy raj dla miejscowej dzieciarni. Jako pierwsza na tym terenie zbudowana od fundamentów, pojawiała się baza transportowa „Transbud” potem wytwórnia prefabrykatów SzPB „Pojezierze”. Dzisiaj w jej miejscu supermarket Kaufland, baza MEC i Dalbet. Na południe tuż przy torach w latach 70. wybudowano kotłownię rejonową, a obok bazę remontową Szczecineckiej Spółdzielni Mieszkaniowej. 

Tekst ukazał się w TS w sierpniu 2013 r. 
Jerzy Gasiul