Kamień ze śladami krwi i róża. W Szczecinku upamiętniono 9. rocznicę śmierci ks. Marka Rybińskiego

Kamień ze śladami krwi i zasuszona róża - to pamiątki po zamordowanym w Tunezji ks. Marku Rybińskim. W dniu 9. rocznicy śmierci misjonarza wmurowano je w kościele parafii pw. św. Rozalii w Szczecinku. Jak podkreślił ks. Jerzy Chęciński, proboszcz parafii, zamknięte w ścianie z cegieł, oznaczone prostym i widocznym z daleka krzyżem, mają być, nie tylko symbolicznym, grobem pochodzącego ze Szczecinka księdza. Mają również przypominać, że śp. ks. Marek Rybiński, dając na misji świadectwo swojej wiary, był i nadal jest ważną częścią Kościoła oraz przykładem dla innych.  

Msza św. w intencji ks. Marka odbyła się we wtorek, 18.02 o godz. 18.00. Ks. Jerzy Chęciński, przywołując w swoim kazaniu postać misjonarza, nawiązał do osobistych wspomnień “Ryby”, zawartych w książce “Zapiski Tunezyjskie”. Wszyscy, którzy w tym czasie zgromadzili się w świątyni, mogli usłyszeć obszerny fragment o dwóch znanych męczennicach kartagińskich z pierwszych wieków historii Kościoła. Męczeństwo Perpetuy i Felicyty, które zostały rzucone na pastwę dzikich zwierząt, miało przypomnieć o ofierze, jaką od wieków ponoszą chrześcijanie, dając świadectwo swojej wiary.

 - podkreślił w rozmowie z mediami ks. Jerzy Chęciński. 

 - dodał proboszcz. 

Jak wskazał ks. Jerzy Chęciński, tablica pamiątkowa wraz z wmurowanym pod nią kamieniem ze śladami krwi, mogłaby być - nie tylko symbolicznym - grobem zamordowanego misjonarza. Ciało ks. Marka Rybińskiego spoczęło bowiem w grobowcu wspólnoty salezjańskiej na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. 

Podobnego zdania jest Piotr Rybiński, tata misjonarza, który po zakończeniu mszy i wmurowaniu pamiątek pod tablicą, podziękował parafianom za pamięć.

- podkreślił Piotr Rybiński.

Przypomnijmy. Ks. Marek Rybiński, „Ryba” urodził się 11 maja 1977 roku w Koszalinie. Wraz ze swoją rodziną mieszkał w Szczecinku. 18 lutego 2011 roku zginął podczas swojego pobytu na misji w Manoubie. Jak wykazało śledztwo, zabójcą ks. Marka był jego współpracownik – stolarz pracujący w salezjańskiej szkole. Motywem zbrodni były pieniądze, których mężczyzna nie chciał zwrócić. Za zabójstwo polskiego księdza Tunezyjczyk został skazany na dożywocie.