„To będą tacy, którzy do wszystkiego będą się przypieprzać”

Straż Miejska w Szczecinku swoją działalność rozpoczęła w kwietniu 1992 roku, powstając dużo wcześniej niż rozwiązania legislacyjne. Ustawa ujrzała światło dzienne dopiero 29 sierpnia 1997. Od tamtej pory dzień jest celebrowany jako Dzień Strażnika Gminnego i Miejskiego.

Obecnie, szczecinecka Straż Miejska to zespół 24 strażników, 15 operatorów monitoringu wizyjnego i trzech pracowników cywilnych.

Pierwszym komendantem i zarazem organizatorem został Andrzej Czyrniański - oficer WP. Cztery lata później jego stanowisko powierzono Janowi Mrozińskiemu. J. Mroziński w tym czasie pracował w SM od trzech lat jako strażnik. Swój urząd sprawował do 1 grudnia 2003 r., kiedy to został zastąpiony przez Grzegorza Grondysa. 

- wspomina były komendant Jan Mroziński w archiwalnej rozmowie z Tematem w roku 2017. -  W ten sposób zostałem strażnikiem. Jako nowi strażnicy przeszliśmy odpowiednie przeszkolenie. Pierwsze trzy lata pracowałem w patrolach, jeździłem też samochodem. Miałem wtedy prawie czterdziestkę, kiedy odchodzący komendant Czyrniański zaproponował mi objęcie jego stanowiska. Byłem pełen wątpliwości, ale burmistrz Goliński zachęcił mnie, mówiąc: spróbuj. 

- mówił komendant.

- W tamtym czasie nosiliśmy inne niż dzisiaj mundury. Mieliśmy sześciokątne czapki, takie na wzór amerykańskich policjantów. Wyglądaliśmy zupełnie jak szeryfowie. Kiedy podejmowaliśmy jakieś działania, kierowcy początkowo byli zdezorientowani. Nie wiedzieli, z kim mają do czynienia

- mówił J. Mroziński.

Od samego początku istnienia straży do swojej dyspozycji otrzymali białego koloru poloneza. Z przodu, na pokrywie silnika, widniał napis "policja municypalna". Jak to określono w ustawie: "straż miejska jest umundurowaną formacją w celu wykonywania czynności administracyjno-porządkowych". Pierwsze patrole na ulicach Szczecinka pojawiły się w kwietniu 1992 roku. Strażnicy pracowali na dwie zmiany od 7:00 do 22:00.

Zdjęcie: rok 2002

Początki straży miejskiej. Ciężko.

W tamtych czasach "miejscy" zajmowali się głównie zakładaniem niesfornym kierowcom blokad na koła. Stosowaliśmy takie blokady tam, gdzie kierowcy stawiali swoje pojazdy w miejscach niedozwolonych. Blokady były stosowane bardzo często. Pamiętam, że jedna z nich została nawet nam ukradziona. Po prostu kierowca zdjął blokadę, spuścił powietrze z koła i wrzucił ją do jeziora. Dysponowaliśmy w sumie czterema blokadami. Miały prostą konstrukcję i nie było kłopotu z ich założeniem. Wszystkie woziliśmy polonezem. Za mojej kadencji nie było jeszcze fotoradarów. Zresztą, o fotoradary nie prosiliśmy. Właśnie z ich powodu mamy teraz taką opinię. Owszem, część straży poszła na całego, zajmując się tylko tym.

- Z czasem przyzwyczailiśmy kierowców do tego, żeby w miejscach niedozwolonych już nie parkowali. Zarzucano nam, szczególnie na sesjach Rady Miasta, że bardziej zajmujemy się ruchem drogowym niż porządkami. Jeśli chodzi o sprawy porządkowe, to w tym zakresie były różne uchwały. Jedna z nich mówiła o zakazie spożywania alkoholu w granicach 40 metrów od sklepów, szkół i budynków użyteczności publicznej. Zdarzało się, że podczas interwencji odległość mierzyliśmy krokami. Ostatecznie zakończyło się to tym, że wprowadzono zakaz spożywania alkoholu w miejscach publicznych.

Rowery i skutery

- Już w drugim czy trzecim roku zaproponowałem, aby strażnicy mogli do patrolowania wykorzystywać rowery. Burmistrz na to przystał. Stwierdził nawet, że dzięki temu będą mieli dobrą kondycję fizyczną, a poza tym rowerem wszędzie można dojechać. Kupiliśmy w sumie cztery rowery. 
 - Początkowo mieszkańcy do nas podchodzili z rezerwą, ale z biegiem czasu to się zmieniło. Do tej pory różnie z tym bywa. Kiedy zobaczyli, że jesteśmy w stanie w czymś pomóc, że prawidłowo podejmujemy interwencje, część mieszkańców nas zaakceptowała.

W tamtym czasie do obowiązków należało m.in. odławianie psów. Schroniska w Szczecinku jeszcze nie było. Miasto miało podpisaną umowę ze schroniskiem w Czarnkowie. Za odławianie psów były do nas ciągłe pretensje. Z drugiej strony pretensje były też za to, że psy się wałęsają po ulicy, a my nic z tym nie robimy.

Miasto bez żebraków

Po raz pierwszy głośno zrobiło się o szczecineckich strażnikach na całą Polskę w związku z usuwaniem z miasta żebrzących Rumunów. 

- Ładowaliśmy ich do samochodu i odwoziliśmy na dworzec kolejowy. Dogadywaliśmy się z kolejarzami, i w ten sposób ich się pozbywaliśmy - opowiada J. Mroziński. 

Ta metoda wywołała mieszane reakcje. Z jednej strony otrzymywałem wiele telefonów od stacji radiowych i gazet z pytaniami o humanitarne traktowanie Rumunów. Z drugiej strony, część mieszkańców akceptowała ich działania. J. Mroziński wspomina, że inni komendanci pytali go, jak radzą sobie z problemem żebrzących Rumunów, ponieważ w innych miastach było ich pełno. 

Niestety, z tego dwóch strażników stanęło przed sądem z powodu nadużycia władzy. Podczas lokalnej wizji okazało się, że jeden ze strażników wziął łapówkę. Obaj zostali zwolnieni z pracy, a jeden z nich został skazany na pół roku więzienia.