Stare miasto: Granitowy głaz

Autor zdjęcia p. Wilczyński twierdzi, że wykonał je na początku lat 50. ubiegłego wieku. Widzimy na nim wielki, przykryty śnieżnym puchem granitowy głaz. Zapewne było to wiosną 1957 roku. Któregoś dnia na parkowej alejce zjawił się czołg T34. Na kamień zarzucono stalowe liny i czołg z rykiem silników ruszył, wlokąc za sobą dzisięciotonowy głaz. Droga nie była daleka. Właściwie to nie wiadomo jak i kiedy, olbrzymi kamień znalazł się tuż obok miejskiej plaży. Najstarsi mieszkańcy Szczecinka twierdzą, że po prostu tam już był. Na środku kamienia jeszcze kilka lat temu można było dostrzec koliste wgłębienie, mające świadczyć, że coś lub kogoś kiedyś mógł już upamiętniać. Wszystko wskazuje na to, że do zakończenia wojny ustawiony był w zupełnie innym rejonie parku - konkretnie w lapidarium, znajdującym się naprzeciwko więzienia przy Stellterstr. - to dzisiejsza ul. J. Ordona. Właśnie tutaj do 1945 roku ustawione były trzy wielkie kamienne głazy. Największy, kształtem mocno zbliżonym do właśnie TEGO głazu, upamiętniał Bismarcka. Czy jest to TEN kamień, który po wojnie znalazł się przy plaży, a następnie na skwerze przy ul. 28 Lutego? Stuprocentowej pewności nie ma i nigdy już się nie będzie. Warto też przypomnieć, o jeszcze jednym wielkim kamieniu. Upamiętniał hitlerowskiego bandytę niejakiego Schlageter`a. Ustawiony był dokładnie na wprost wejścia na plażę, zaledwie kilka metrów od jezdni ul. Mickiewicza. Po wojnie nazwisko zostało zatarte i w jego miejscu pojawiła się tablica z napisem: „Bojownikom o wolność i socjalizm, poległym w Wielkiej Rewolucji Październikowej w hołdzie”. Bodajże w połowie lat 50. głaz wraz z napisem znikł. Na archiwalnym zdjęciu widać wielki kamień leżący tuż przy dwóch olchach. Dzisiaj drzewa te najprawdopodobniej już nie istnieją. W tle widać pomosty z trampoliną plażową i zarysy zamku. W 1957 roku postanowiono upamiętnić polskich żołnierzy walczących o przełamanie Wału Pomorskiego. Do budowy pomnika posłużył porzucony przy jeziornym brzegu wielki kamień. W tym celu przeciągnięto go czołgiem ul. Mickiewicza i dalej ul. Kosińskiego na specjalnie dla niego przygotowany skwerek przy skrzyżowaniu ul. Buczka (dz. Klasztornej) ul. 28 Lutego i ul. Żukowa (dz. Wyszyńskiego). 30 czerwca 1957 roku granitowy głaz ustawiony na kamiennym kopcu został uroczyście odsłonięty w obecności tysięcznych tłumów szczecinecczan. (jg)