Sąd postanowił nałożyć grzywnę na Kronospan

Grzywna w wysokości 10 tys. zł i zwrot kosztów sądowych dla mieszkańców, domagających się zaniechania przez firmę Kronospan immisji uciążliwych pyłów i odorów – to treść postanowienia sądu, które w czwartek (2.04) wygłosiła prowadząca rozprawę sędzina Anna Lewita-Horyd.  Alicja i Marian Bolechowscy, Anna Pawlak, Jadwiga Olszewska, Józef Słupek, Krzysztof Sobczyk – dowiedli, że zakład nie respektuje prawomocnego wyroku, który zapadł w marcu ubiegłego roku. Więcej o całej sprawie, a także o tym, dlaczego grupa mieszkańców, mimo pomyślnego dla nich werdyktu, ponownie wróciła do sądu, pisaliśmy w artykule: „Żądają zmniejszenia uciążliwości i egzekucji wyroku” (http://temat.net/aktualnosci/21048/zadaja-zmniejszenia-uciazliwosci-i-egzekucji-wyroku).

- Mieszkańcy zarzucili firmie Kronospan, że na ich nieruchomości nadal przedostają się uciążliwe zapach oraz substancje pylące – oznajmiła Anna Lewita-Horyd. – Z kolei Kronospan domagał się oddalenia wniosku mieszkańców i obciążenia kosztami sądowymi wierzycieli. Sędzia przypomniała, że firma argumentowała swoje stanowisko tym, iż wierzyciele nie wskazali, co zakład ma konkretnie zrobić, żeby zaniechać uciążliwych immisji. Nie określili też, kiedy konkretnie do rzeczonych immisji miało dochodzić. 

Dalej Anna Lewita-Horyd przypomniała, że obowiązkiem Kronospanu, zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu, jest zaniechanie emisji szkodliwych pyłów i odorów z emitorów spółki. – Przy czym nie chodzi tu o zaniechanie wszelkiej emisji odorów i pyłów, tylko emisji ponad miarę - podkreśliła. Sędzia zaznaczyła, że zarzut, iż firma nie wie, jak ma dokonać tego zaniechania, nie zasługuje w ogóle na uwzględnienie. – W jaki sposób dłużnik to zrobi, czy poprzez zamontowanie filtrów, czy innych urządzeń, czy też wreszcie, jeżeli nie da się inaczej poprzez ograniczenie działalności produkcyjnej, to już zależy wyłącznie od dłużnika. 

- W ocenie sądu, Kronospan działał wbrew obowiązkowi zaniechania immisji odorów i pyłów ma nieruchomości wierzycieli – zaakcentowała Anna Lewita-Horyd. - Ustaleń takich sąd dokonał na podstawie zeznań wierzycieli i świadków. Od czasu zapadnięcia prawomocnego wyroku, sytuacja na nieruchomościach wierzycieli nie zmieniła się. Nadal przedostają się na nie pyły i odory pochodzące z emitorów spółki. Nie zmienił się również ani zakres, ani rozmiar, ani częstotliwość tego rodzaju niedogodności. Wierzyciele, jak zeznali, nie mogą korzystać ze swoich nieruchomości w swobodny sposób. Zmuszani są nadal, tak jak to się działo przed wydaniem wyroku, myć okna, sprzątać parapety, ponieważ osiada na nich pył. Nie mogą tez otwierać okien ze względu na odory. Sąd nie znalazł podstaw, by kwestionować zeznania wierzycieli i powołanych przez nich świadków. 

- Z kolei świadkowie Kronospan wskazywali, że ze strony spółki nie dochodzi do immisji odorów ani pyłów – kontynuowała sędzia. – Sąd nie dał jednak wiary tym świadkom. W pierwszej kolejności należy wskazać, że świadkowie ci są albo długoletnimi pracownikami dłużniczki, albo współpracują z tą spółką. Tacy świadkowie z oczywistych względów są zainteresowani korzystnym dla spółki rozstrzygnięciem. Drugim powodem uznania zeznań tych świadków za wiarygodne, są ich stanowcze stwierdzenia, że spółka nigdy nie powodowała uciążliwości odorowych czy pyłowych. 

W dalszej części postanowienia sędzia wskazała, że wymienione przez zakład inwestycje, które zostały poczynione w ostatnim czasie, nie świadczą o redukcji immisji pyłów i odorów. 

Dalej sąd uznał, że Kronospan nie wywiązał się z nałożonego na firmę obowiązku zaniechania immisji, co uzasadniało nałożenie na zakład kary grzywny. Sędzia Anna Lewita-Horyd podkreśliła, że dokonując wyboru środka przymusu, zdecydowała się właśnie na grzywnę. Podstawowy cel grzywny to wymuszenie na Kronospanie zastosowania się do wspomnianego wyroku. Zdaniem sądu, na tym etapie postępowania grzywna jest środkiem wystarczającym dla osiągnięcia tego celu. Jak zauważyła sędzia, zaniechanie immisji wymaga podjęcia dodatkowej aktywności ze strony zakładu, np. na realizację inwestycji, które ograniczą odczuwane przez mieszkańców uciążliwości. 

Według sądu, dostępne zasoby pieniężne Kronospan powinie wydatkować na inwestycje, które spowodują takie ograniczenie pyłów i odorów, które nie będą już miały charakteru immisji. - Grzywna w wys. 10 tys. jest maksymalna na tym etapie postępowania – dodała Anna Lewita-Horyd, podkreślając, że nałożona na zakład kara finansowa wyklucza jednak zastosowania tego samego środka przymusu w przyszłości. Gdyby 2-krotne nałożenie grzywny wys. 10 tys. zł okazało się nieskuteczne, kolejna grzywna może być wyższa – ale ogólna suma tych kar finansowych, nakładanych w tej samej sprawie, nie może przekroczyć 1 mln zł. Sąd może też wymierzyć dłużnikowi dodatkowe kary, egzekwujące postanowienia wyroku.

Na koniec sędzia poinformowała, że postanowienie wydane w dniu 2.04 jest nieprawomocne.

- Sąd potwierdził w niniejszym postępowaniu, że na nieruchomości osób, które reprezentuję, w dalszym ciągu przedostają się pyły i odory – powiedział po wysłuchaniu postanowienia mecenas Filip Sztukiel. – Drugim naszym celem było spowodowanie, żeby firma poniosła konsekwencje finansowe. Sąd zastosował grzywnę dla zakładu w wysokości 10 tys. zł. Jest to maksymalna grzywna. Na razie jesteśmy na tym etapie postępowania. W przyszłości, jeśli Kronospan nadal nie będzie respektował wyroku, mam nadzieję, że te kary będą wyższe. (sz)

Oficjalny komentarz firmy w tej sprawie:

Dzisiaj została nałożona na Kronospan grzywna w wys. 10 tys. zł oraz konieczność pokrycia kosztów sądowych. Sąd zauważył i podkreślił szereg inwestycji, poczynionych przez Kronospan, jednakże stwierdził, że poprawa środowiska wiąże się z koniecznością dokonywania dalszych. Całkowicie się zgadzamy z tą  opinią w tym zakresie.

Sąd stwierdził, że wyrok jest trudny do realizacji, zaś świadczenia pieniężne, których domagali się wierzyciele Kronospan powinien przeznaczyć na kolejne inwestycje, które poprawią stan środowiska.

Sądy: rejonowy w Szczecinku i okręgowy w Koszalinie nie tylko nie określiły konkretnych obowiązków spółki, lecz również nie wskazały, jaki rodzaj i natężenia emisji do powietrza stanowi już niedozwoloną immisję na nieruchomości powodów.

Ze stanowiska, prezentowanego przez wierzycieli wynika, iż w ich ocenie każda emisja substancji do powietrza, także zgodna z posiadanymi przez Kronospan zezwoleniami, ma dla nich charakter niedozwolonej immisji, a co za tym idzie - jedynie całkowite zaprzestanie działalności przez zakład może uchronić firmę od obowiązku zapłaty milionowych kwot na rzecz wierzycieli. 

Kronospan nie tylko nie narusza nałożonego na zakład obowiązku, lecz podjął szereg działań,  zmniejszających emisję pyłów i gazów do powietrza:

1/ Redukcja emisji substancji zapachowych poprzez:

• Włączenie niskich emitorów z wentylacji prasy głównej dla linii MDF i MDF II do komory spalania generatora gorącego powietrza,

• Podwyższenie wysokości źródeł emisji z 20 metrów do 56 metrów dzięki zamknięciu niskich i wykorzystaniu wysokich emitorów suszarni MDF.

2/ Redukcja emisji pyłów poprzez:

• Wyłączenie cyklonów odpylania i transportu granulatu z pił diagonalnych pras Kalander (likwidacja cyklonów i przekierowanie transportu granulatu z placu otwartego na zbiornik zamknięty),

• Modernizację i przebudowę systemu ogrzewania istniejących suszarni MDF I i MDF II poprzez budowę generatora gorącego powietrza wraz z wymiennikiem i elektrofiltrem.

3/ Redukcja emisji pyłów i odorów poprzez:

• Trwałe wyłączenie emitorów zaklejania MDF I,

• Włączenie emitorów mechanicznego zaklejania MDF II do komory spalania,

• Zadaszenie placu dozowania biomasy, wykonanie automatycznej, hydraulicznej podłogi ruchomej z sitem rolkowym oraz wykonanie instalacji tryskaczowej,

• Transportowanie odsortu do generatora gorącego powietrza w obiegu zamkniętym,

• Dodatkowe zadaszenie placu dozowania biomasy do kotłowi Bormann I z instalacją tryskaczową. Instalację wyposażono w elektrofiltr.

4/ Redukcja hałdy odpadów drzewnych w celu jej całkowitej likwidacji.

Dodatkowo Kronospan wystąpił i otrzymał pozwolenie zintegrowane dla obu szczecineckich spółek - Kronospan Szczecinek Sp. z o.o. i Kronospan Polska Sp. z o.o., zaś obecnie czeka na ogłoszenie przez Ministra Środowiska tzw. BAT (najlepszych dostępnych technik), aby wcielić je w życie.