Polska wdraża ustawę Offshore − różnica kursowa gwarantowana

Nowy rok jeszcze dobrze się nie zaczął, a już szykują się same zmiany. Jedną z nich – chyba największą − jest to, że Polski rząd postanowił wprowadzić ustawę dotyczącą morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Bałtyckim. Czy można powiedzieć, że będzie to zmiana na lepsze?

Z czym wiąże się pojęcie CFD?

Kontrakt różnicy kursowej (z ang. contract for difference, czyli CFD) to popularna forma handlu odbywającego się pomiędzy dwiema osobami. Te osoby zawiązują między sobą umowę na podstawie, której zobowiązani są do rozliczenia kwoty równej różnicy pomiędzy ceną otwarcia, a zamknięcia pozycji. Stąd nazwa: kontrakt różnicy kursowej. Handel kontraktami CFD umożliwia spekulacje na rosnących lub spadających cenach, szybko zmieniających się na globalnym rynku finansowym. Wspomniane spekulacje mogą dotyczyć takich instrumentów jak:

·         akcje,

·         indeksy,

·         towary,

·         waluty,

·         papiery wartościowe.

W przypadku handlu kontraktami CFD inwestor nie kupuje ani nie sprzedaje aktywów bazowych (na przykład fizycznej akcji, pary walutowej lub towaru). Natomiast, kupuje lub sprzedaje określoną liczbę jednostek dla określonego instrumentu w zależności od tego, czy uważa, że ceny wzrosną, czy spadną.

Inwestorzy CFD mogą postawić na wzrost lub spadek ceny. Handlowcy, którzy spodziewają się wzrostu ceny, kupią kontrakt CFD, podczas gdy ci, którzy zobaczą ruch spadkowy, sprzedają pozycję otwarcia. Jeśli kupujący kontrakt CFD zobaczy wzrost ceny, zaoferuje swój pakiet na sprzedaż. Różnica netto między ceną zakupu a ceną sprzedaży jest sumowana. Krótko mówiąc, jeśli cena instrumentu porusza się na korzyść inwestora obserwuje on zysk. Jeśli jednak cena porusza się na niekorzyść inwestora obserwuje stratę.

Ustawa Offshore – czego dotyczy?

Ustawa dotycząca morskiej energetyki wiatrowej (czyli ustawa Offshore), to nic innego jak promowanie wytwarzanie energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. Regulacje zawarte w tej ustawie, która jest podstawą rozwoju farm wiatrowych w polskiej części Bałtyku, będą wspierać proces transformacji Polski w kierunku niskoemisyjnym na najbliższe dziesięciolecia. Uruchomienie inwestycji o wartości około 130 mld zł pomoże zmniejszyć negatywne skutki zwolnienia tempa rozwoju kraju wywołanego pandemią.

Ta ustawa weszła w życie 21 stycznia 2021 roku, wraz z podpisaniem dokumentu przez prezydenta Andrzeja Dudę. Na jednej z konferencji prasowych wiceprezydent Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, Kamila Tarnacka, podkreśliła, że:

 „Potencjał energetyczny Bałtyku jest olbrzymi, a warunki w polskiej części morza należą do najlepszych dla tego typu inwestycji. Powinniśmy to wykorzystać.”

– odnosząc się do podpisanej ustawy w samych superlatywach.

Deklaracja morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Bałtyckim została wcześniej zatwierdzona przez Komisję Europejską oraz ministrów z Polski, Danii, Estonii, Finlandii, Litwy, Łotwy, Niemiec i Szwecji. Ma na celu wzmocnienie współpracy między tymi krajami.

Region bałtycki odegra kluczową rolę w realizacji tego celu, a Polska jest dobrze przygotowana, aby zostać regionalnym liderem.

Skupienie polskiego rządu na wytwarzaniu energii elektrycznej morskich farmach wiatrowych jest bardzo uzasadnione, biorąc pod uwagę zobowiązanie kraju do zwiększenia udziału energii odnawialnej do 21% do 2030 roku z 10,9% w 2017 roku. Polska robi wszystko, aby po wprowadzonych obostrzeniach, wyjść z pandemii obronną ręką.

Wpływ ustawy na różnicę kursową

Już 9 lipca 2020 roku polski rząd podjął kroki w kierunku ustawy Offshore i różnicy kursowej. Polska zmieniła projekt ustawy o morskiej energetyce wiatrowej proponując zawarcie kontraktów o stałej cenie na różnicę (CFD) do 5,9 GW projektów morskich farm wiatrowych przed ogłoszeniem konkurencyjnych przetargów na tę technologię.

Wraz z wdrożeniem tej nowej ustawy, pojawiło się wiele pytań. Jednym z nich jest wpływ ustawy na różnicę kursową. Jaką taktykę przyjęła Polska? Otóż rząd polski zdecydował się na dwuetapowy model kontraktu różnicowego (CFD), który jest podobny do tego stosowanego w Wielkiej Brytanii. Ministerstwo spodziewa się, że pula środków wesprze 5,9 GW morskich mocy wiatrowych. Rząd planuje uruchomienie kolejnych faz wsparcia w 2025 i 2027 roku, w obu przypadkach chodzi o 2,5 GW, co w konsekwencji doprowadzi do 11 GW do 2040 roku. Ta nowa regulacja będzie mogła ubiegać się o 25-letnie wsparcie CFD do końca czerwca 2021 roku, zamiast początkowo planowanego października 2022 roku.

Ustawa o morskiej energetyce wiatrowej była przedmiotem dyskusji w Sejmie już od 15 grudnia 2020 roku. Poprzednia wersja projektu, wydana w styczniu 2020 roku, zawierała docelową ilość do 4,6 GW dla zaawansowanych projektów wiatrowych na morzu w pierwszej fazie krajowego mechanizmu wsparcia. Ten wzrost odzwierciedlał rzeczywisty potencjał przygotowywanych projektów w zaawansowanej fazie.

Ta nowo zarządzona regulacja (z 2021 roku) szczegółowo określa innowacyjny program dotacji oraz upraszcza procedury administracyjne i prawne, aby zachęcić inwestorów i przyspieszyć rozwój zatwierdzonej niedawno ustawy Offshore. Ale nie tylko, ponieważ nowy projekt zawiera również zapis, który nakłada na inwestorów odpowiedzialność za budowę i finansowanie połączenia między morskimi farmami wiatrowymi a siecią lądową. Nie było to określone w pierwotnej wersji projektu.

Artykuł powstał we współpracy partnera z Klarą Nowak