Sztandar dla 2 Batalionu Dowodzenia

W piątek, 19 maja 1995 roku na pl. Wolności przed ratuszem miała miejsce największa wojskowa uroczystość w polskim Szczecinku. Żołnierze 2 batalionu dowodzenia otrzymali sztandar. W imieniu Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej aktu jego wręczenia dokonał Szef Sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego gen. bryg. Roman Dysarz (były dowódca szczecineckiej dywizji). Sztandar odebrał dowódca batalionu mjr dypl. Tomasz Borowski. Ojcem chrzestnym sztandaru został przewodniczący Rady Miasta Szczecinka Grzegorz Misiakowki, a matką - Ewa Grymm, żona Szefa Wojsk Łączności POW płk dypl. Bogdana Grymma, byłego dowódcy 63 błącz.

Z końcem 1994 roku 48 batalion łączności stacjonujący w koszarach przy ul. Polnej został rozformowany i na jego bazie utworzono 2 batalion dowodzenia. Nowa jednostka wchodząca w skład stacjonującej w Szczecinku 2 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej, po zmianach o wiele większa organizacyjnie, przejęła też we władanie kompleks koszarowy przy ul. Kościuszki. Sztab 2 bdow zlokalizowano w budynku zajmowanym obecnie przez Wojskową Komendę Uzupełnień. 

W grudniu 1994 roku dowództwo tworzącego się batalionu (dowodził ppłk Zbigniew Zmaczyński) podjęło decyzję o podjęciu starań o nadaniu jednostce sztandaru wojskowego. Przed oficerami wyznaczonymi do tego zadania stanęło mnóstwo zadań, głównie organizacyjnych. Trzeba było uzyskać zgodę o przejęciu tradycji bojowych jednostek łączności. W Departamencie Stosunków Społecznych MON zdecydowali, że do Szczecinka „powędrują” tradycje łącznościowców 2 Korpusu Polskiego walczącego podczas II wojny światowej we Włoszech. Ostateczną zgodę w tej kwestii musiał wydać Światowy Związek Polskich Żołnierzy Łączności w Londynie.

Aprobata nadeszła z Londynu dość szybko, co otworzyło drogę do dalszych „sztandarowych” działań organizacyjnych. Trzeba było wykonać projekt sztandaru, równocześnie pozyskać środki finansowe na jego wykonanie oraz zaprojektować i wybić odznakę pamiątkową batalionu. Czasu było niewiele, rocznica bitwy pod Monte Cassino - nowego święta jednostki (19 maja) - zbliżała się szybkimi krokami. 

Wszystko jednak poszło po myśli zespołu organizacyjnego. Sztandar powstał w specjalistycznych pracowniach w Warszawie, podobnie jak odznaka pamiątkowa batalionu. Znaczną część pieniędzy na wykup sztandaru wyłożyła Rada Miasta Szczecinka. Rada dała też zgodę na wyhaftowanie na płacie sztandaru herbu Szczecinka. Z kolei środki finansowe za produkcję dwuczęściowej odznaki pamiątkowej wyłożyli, w formie składek, żołnierze zawodowi batalionu. 

Uroczystość wręczenia sztandaru żołnierzom 2 bdow miała miejsce w piątek,19 maja 1995 roku na Placu Wolności przed ratuszem. Odbyła się z zachowaniem pełnego ceremoniału wojskowego w obecności mieszkańców Szczecinka, żołnierzy garnizonu i wielu znamienitych gości. W dowód wdzięczności społeczeństwu Szczecinka, w późniejszych latach, sztandar brał udział w wielu uroczystościach organizowanych nie tylko przez wojsko, ale też przez miasto.

Sztandar (jedyny w garnizonie Szczecinek i pierwszy w 2 Dywizji Zmechanizowanej) składał się z płatu, głowicy, drzewca i szarf: biało - czerwonej i w barwach wstęgi Orderu Wojennego Virtuti Militari. To z racji tego, że tym znamienitym orderem były wyróżnione jednostki łączności 2 Korpusu WP, także jego żołnierze.

Płat sztandaru stanowiła tkanina w kształcie kwadratu 75x75 cm, po której obu stronach znajdował się krzyż kawalerski wykonany z tkaniny czerwonej. Jeden bok sztandaru wszyty został w białą skórę, a boki obszyte złotą frędzlą. Na stronie głównej płata, pośrodku krzyża kawalerskiego, znajdowały się dwie gałązki wawrzynu, haftowane złotym szychem. Pośrodku wieńca umieszczony został wizerunek orła białego z głową zwróconą do drzewca. Z kolei w rogach płata - wieńce wawrzynu z numerem jednostki - „2”. Na stronie odwrotnej płata, pośrodku krzyża kawalerskiego, znajdował się napis „Bóg - Honor - Ojczyzna” w wieńcu z wawrzynu. W rogach płata umieszczone zostały wizerunki: herb Szczecinka, symbol 2 DZ, odznaka pamiątkowa batalionu i data święta jednostki - „19 V 1944”. Płat przymocowany był do drzewca siedmioma gwoździami pamiątkowymi wykonanymi z białego metalu, po każdej stronie płata.

Głowicę sztandaru stanowił orzeł i podstawa. Głowica wykonana została z białego metalu, a korona, dziób i szpony orła w kolorze złotym. Na przedniej ścianie podstawy została wybita nazwa jednostki - „2 bdow”.

Na początku 1999 roku, tuż po rozformowaniu jednostki, sztandar został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Można go tam podziwiać po dzień dzisiejszy. Wchodzi w skład stałej ekspozycji polskich sztandarów wojskowych.         (sw)