Maciej Gaca: Pieniądz terminalny

felieton ukazał się w tygodniku Temat 24.10.2013

Jak się tak rozejrzeć wokół, to rzec trza, bo nie da się inaczej, że pięknie u nas jest. I nie chodzi bynajmniej o uroki jesieni, choć ta urodą grzeszy i to bardzo. Gdzie nie spojrzeć, okolica pięknieje. Nasze stare wiekowe kamieniczki dawny blask odzyskują. Ba, częstokroć lepiej wyglądają niż za młodu. Dumą wielu mieszkańców grodu nad Niezdobną napawa także stary-nowy zamek (niegdyś książąt jakichś, a teraz nasz – społeczeństwa), że o nowych inszych rzeczach w naszym mieście ja nawet już nie wspomnę. Nowe są bowiem: idee, materiały, technologie i takie tam różne różności. Krótko mówiąc – nowoczesność i w polu, i w zagrodzie. Nie dziwota, że nam się to podoba! Konia z rzędem temu, kto by na ten przykład zrezygnował dzisiaj ze swojego smartfona i chciał wrócić do telefonów na korbkię. Kto zamieniłby swoje autko z ABS-em i inszymi wynalazkami na syrenkę (nawet taką w wersji de luxe). Ano pewnikiem nikt. Tak bowiem już tak mamy, że lubimy to co lepsze, nowsze i wygodzie naszej służące.

Nie inaczej ma mój znajomek Zenobi, co to lat ma 60, z całkiem sporym plusem. On to na ten przykład telewizor stary na nowy se wymienił i to taki płaski. Komórkę posiada też i nawet esemesa wysłać potrafi. Choć jak pomnę, przez dłuższy czas nie umiał korzystać z karty płatniczej, a bankomaty w stres go wpędzały. Przełamał się, PIN zapamiętał i za zakupy, gdzie się da, ino kredytówką teraz płaci. Można by rzec, że w nowe się wpasował... Tak było do ostatniego wtorku, kiedy wszystko się rypło, niestety zresztą... 

Historia zaczęła się od tego, że Zenobi na zdrowiu deczko podupadł. Do doktora wtenczas się udał, a otrzymawszy receptę, kroki swe ku aptece skierował. Gdy medykamenty na ladzie stanęły i doszło do płacenia, on kartę płatniczą wyjął... no i się porobiło! Bo pani magister karty nie przyjęła, ino na wiszącą przy ladzie kartkę wskazała, na której był napis – TERMINAL NIECZYNNY. Zenobiemu szczena ciut opadła, bo nie kumał co ma płacenie kartą do terminala. Nie to, że słowa nie znał – znał, ino raczej z lotniskiem, niż z apteką kojarzył. A że wątpliwością swoją z panią magister się podzielił, ta uprzejmie zresztą, lecz z wyrzutem poradziła mu, że jak nie rozumie, to niech słownik se kupi. Dodatkowo przez inszą panią z kolejki Zenobi zgromiony został za brak nowoczesnej komputerowej wiedzy, w wyniku czego szczena opadła mu jeszcze bardziej. Pogrzebał więc za kasiorą po kieszeniach, starczyło mu niestety tylko na lek jeden, który pokornie wziął i zgnębiony w domowe pielesze powrócił. Jednako dociekliwy on jest, więc za radą pani z apteki po słownik sięgnął. No i dowiedział się! Otóż z angielskiego rzecz biorąc to terminal jest częścią lotniska lub portu, gdzie statki i samoloty kończą podróż, lub też jest to urządzenie do zdalnego sterowania komputerem. Po szwedzku – terminal to końcowy przystanek autobusowy, a po hiszpańsku znaczy – końcowy, ostateczny, nieuleczalny. Z uwagi na fakt, że o karcie płatniczej czy o aptece i inszym sklepie nic nie było, Zenobiemu ciśnienie skoczyło. W te pędy do apteki ruszył, gdzie o adres właściciela poprosił. I jak go znam na bank skargę w temacie tego terminala jakowąś wysmaży, oględnie się wyrażając.

Bo on już tak ma, że jak mu na odcisk nadepną i go zaboli, to reaguje. A w aptece go zabolało i to bardzo. Wszak tak po prawdzie wystarczyłoby na kartce napisać tak: „Z powodu awarii terminala kart płatniczych, przyjmujemy tylko gotówkę. Za utrudnienia przepraszamy”. Było by prosto, jasno i zrozumiale, nawet dla Zenobiego, który wie, że póki co nie ma obowiązku znania się na internecie, komputerach i inszych hockach-klockach. Jest za to całkiem sporo takich osobników, jak Zenobi, co swoje lata mają, co nie całkiem i do końca na tej nowoczesności się wyznają. Takie niekumate są, nawet jak mają słownik. Ale oni KLIENTAMI są i płacą – czasami z użyciem karty też.