Maciej Gaca: Dom w którym straszy

Felieton ukazał się 29 stycznia w tygodniku Temat

Nareszcie doszedłem do siebie, choć było naprawdę źle. Ciśnienie mnie skoczyło ze 180 na 120, oczy o mało z orbity nie wypadły, że o dreszczach i latających rękach to już nie wspomnę. Ślubna, od razu stosowne kropelki i tabletki zapodała, choć nie są to przecie tanie rzeczy, ale w końcu i pomogło! Cóż się stało? Dramat w rodzinie? Nic podobnego, wszystko to sprawka TVN-u, a ściślej mówiąc ichniego redaktora wzrostem niewielkiego w okularach na nosie i z mikrofonem w ręce. I żeby mnie kto warcholstwa nie zarzucił, oświadczam, że rozumiem, iż taki redaktor tematów gorących szukać musi, co by na życie zarobić. Może się więc czepiać różnistych tematów, na przykład gwiazdy kultowego serialu, która w życiu prywatnym kredyt we frankach szwajcarskich wzięła i na waciki jej teraz nie starcza. Albo takiego posła Kalisza, na temat diety potomka jego, czyli co mu ów celebryta polityczny do dzióbka zapodaje. Ale nie, łon musiał się czepić nas, a ściśle mówiąc najpiękniejszej kamienicy w mieście naszym. Ta nasza kamienica ma jakieś 100 lat (czyli zabytkiem jest) i ładnie się prezentuje, gustownym kolorem pomalowana i ładnym płotem ogrodzona.
Ale łon w zachwyt niestety nie popadł, ino zebrał lokatorów tejże i ostro i to bardzo po bandzie pojechał. Żeby po bandzie, to by było pół biedy, ale on i oni (znaczy się lokatorzy) pojechali po pierwsze po inwestorze. Wrzask się podniósł, że niby cwaniak bo kupił tanio, wyremontował lokale tandetnie, a potem i sprzedał z dużym zyskiem. Po drugie, przejechali się po starostwie i nadzorze budowlanym, że robót nie upilnował, dołożyli też fachowcom, że niby partaninę odskutecznili.
I nie dość na tym! W sposób bezwzględny, a wręcz okrutny ludziska lokale swe pokazali. Okazało się, iż w stropach stare próchniejące belki są, a nie nowe, na skutek czego podłoga się ugina, sufit u sąsiada się trzęsie, ściany pękają, a okna przeciekają i co rusz coś się sypie. Na dokładkę rzeczoznawca stwierdził, że inwestor nie przeprowadził wcale a wcale kapitalnego remontu, ino odskutecznił tzw. lifting, czyli syf odpacykował i już. Dlatego więc rozsierdzone lokatory inwestora po sądach ciągają, a mnie rumieniec zawstydzenia po obejrzeniu tego reportażu na lica wypełznął. Bo ja tak już mam, jakom żem patriota lokalny zdeklarowany, że nie lubię jak o nas niepozytywnie mówią i wiem, że przy odrobinie dobrej woli można było całą tę historię w innym świetle pokazać!
Wszak, czy tak po prawdzie, sztuką jest tanio kupić, a drogo sprzedać? A inwestor to potrafił, zrobił i zarobił. Kamienica wygląda jak nowa, co każdy przechodzień potwierdzić może. A, że stare deski pod podłogą i że ona się ugina i walnąć w dół może... I na to jest rada! Wystarczy na wadze nie przybierać, no i stąpać lekko. Sąsiad z dołu niech sufit belkami podstempluje, to i bezpiecznie będzie, a lokal jego oryginalny wystrój tym sposobem otrzyma. Miskę pod cieknące okno podstawić można. Nad pękającymi ścianami nie wydziwiać, ino zaszpachlować – w ramach rękodzieła domowego własnego. Wiadomą sprawą jest powszechnie, że na linii stare – nowe zawsze coś pęknąć musi, jak to w życiu. I nie należy zrywać paneli podłogowych, ani płyt kartonowo-gipsowych, aby zoczyć cóż pod nimi kryje się.
Kochani, pamiętajcie, że ciekawość prowadzi do piekła, a zgubnych skutków poszukiwań prawdy żadnemu lokatorowi nie życzę. Po drugie, czego oczy nie widzom tego sercu nie żal. I jeszcze podpowiadam, co by dać se spokój z ciąganiem się po sądach i dokuczaniu urzędnikom starostwa, oni bowiem tak tyrają, że dokładać im roboty po prostu nie uchodzi. I na sam już koniec pamiętać trza, że ta kamienica ma 100 lat, to i ma prawo się tu i ówdzie sypać. A czepiać się zabytku nie uchodzi.