
Oznaczenia obecne na urządzeniach wyposażonych w ekran, czy będzie to telewizor, kamera, czy smartfon, mogą być nieczytelne dla przeciętnego konsumenta. Przedstawiamy najważniejsze informacje o powszechnie wykorzystywanych standardach obrazu. Poradnik pomoże dokonać odpowiedniego wyboru w sklepie, dopasowanego do indywidualnych oczekiwań użytkownika.
Zanim pojawiły się pierwsze urządzenia z obrazem o rozdzielczości HD, obowiązywała technologia SD. Oferowała ona rozdzielczość 704 x 576 pikseli. W USA wykorzystywano tylko 480 linii przed wprowadzeniem obrazu panoramicznego. Kiedy stosowano obraz panoramiczny SD, zwiększono wyłącznie rozdzielczość poziomą, liczba linii w pionie była zaś taka sama jak wcześniej. Rozdzielczość wideo często była i nadal jest określana przy użyciu wyłącznie rozdzielczości pionowej, czyli przy wykorzystaniu liczby poziomych linii:
W 2000 roku pojawiły się na rynku pierwsze wyświetlacze HD Ready, które najczęściej miały rozdzielczość 1280 x 720 pikseli, i oznaczono je jako HD.
Telewizja cyfrowa wysokiej rozdzielczości to z języka angielskiego High Definition TV, stąd też wziął się skrót HD TV, często określany po prostu jako HD. To ogólne określenie sygnału telewizyjnego o rozdzielczości większej niż standardowa, która była wcześniej stosowana w telewizorach starego typu i kamerach z systemem PAL lub NTSC.
Standard HD może mieć kilka różnych odmian, zależnych od rozdzielczości obrazu:
Standardem nawet w budżetowej klasy telewizorach nowej generacji jest już Full HD, a kolejnym krokiem w kierunku poprawy rozdzielczości obrazu jest technologia Ultra HD. Dostępne są urządzenia do odbioru telewizji z rozdzielczością nie tylko Ultra HD, ale 4K Ultra HD.
Producenci telewizorów, smartfonów, jak i operatorzy telewizji internetowej, np. UPC, idą z duchem czasu i wprowadzają do użytku technologię 4K UHD. Można to wyjaśnić w ten sposób, że mamy do czynienia z cztery razy większą rozdzielczością niż Full HD, a więc tą dostępną w większości telewizorów (1920 x 1080 pikseli). Jest to wyjaśnienie uproszczone.
Właściwie termin 4K oznacza liczbę pikseli w poprzek obrazu – czyli prawie 4000 pikseli. Rzeczywista rozdzielczość większości urządzeń, które gwarantują standard 4K obrazu, wynosi 3840 x 2160 pikseli. Można znaleźć w ofertach np. producentów telefonów i kamer zamiast oznaczenia 4K standard 2160 p i będzie to oznaczać dokładnie to samo.
Standard 4K został utworzony przez Digital Cinema Initiatives i miał określić rozdzielczość dwukrotnie większą niż 2K – 4096 x 1080 p oraz sposób kodowania obrazu cyfrowego wykorzystywanego w przemyśle filmowym. Nazwy Ultra HD, UHD i 4K są używane zamiennie i oznaczają Ultra High Definition, czyli ultrawysoką rozdzielczość w dosłownym tłumaczeniu.
Nowy standard Ultra HD Premium, odpowiadający HD, został określony precyzyjnie w styczniu 2016 roku przez organizację UHD Alliance – Sojusz UHD. Takie oznaczenia można zobaczyć na telewizorach, odtwarzaczach Blu-ray i innych. Sugeruje to mniej więcej, że spełniają one, a nawet niekiedy przekraczają minimalne wymagania standardu. Dla każdego standardu określone są takie parametry, jak:
Telewizory ze standardem 4K są przygotowane do obsługiwania wideo w technologii HDR (High Dynamic Range). HDR zapewnia większą paletę barw i wierne odzwierciedlenie kolorów, przez co jasne piksele są jeszcze jaśniejsze, a ciemne – ciemniejsze. Kontrast może być przez to wyższy.
Obraz w większej rozdzielczości oznacza, że na ekranie podobnej wielkości, ale o mniejszej rozdzielczości, widzimy więcej pikseli. Dla przeciętnego użytkownika obraz po prostu wydaje się wyraźniejszy, bardziej szczegółowy. Różnice stają się najbardziej widoczne, kiedy postawimy obok siebie np. telewizor HD Ready i 4K UHD o podobnej wielkości.
Technologia 4K sprowadza się w pierwszej kolejności do większej liczby pikseli na ekranie tej samej wielkości, a więc do oferowania użytkownikom lepszego obrazu – czystego, ostrego, pozwalającego na zauważenie większej liczby detali. W telewizorach w formacie 16:9 rozdzielczość 4K mieści 3840 x 2160 pikseli, 4 razy więcej niż standard Full HD. W zależności od formatu ekranu dokładna liczba pikseli w pionie i poziomie może się różnić.
Aby móc oglądać treści w jakości obrazu 4K, musimy nie tylko mieć telewizor obsługujący taki standard, ale i źródło pozyskiwania wideo. Można skorzystać z dekodera u jednego z dostawców usług telewizji cyfrowej albo uzyskać dostęp do programów w tej samej rozdzielczości przez internet, za pomocą wybranej platformy bądź serwisu YouTube. Problemem w pozyskiwaniu treści w jakości 4K z internetu jest to, że obraz będzie objętościowo bardzo duży, dlatego do jego odtwarzania i pobierania konieczne jest posiadanie wydajnego, stałego oraz stabilnego łącza internetowego – np. szerokopasmowego internetu, zapewniającego szybkie ładowanie programu, bez zjawiska buforowania obrazu w trakcie oglądania. Wideo w 4K można kupić na płytach Blu-ray, ale konieczne będzie nabycie nowego modelu odtwarzacza przeznaczonego specjalnie do płyt, które nagrano w 4K.
artykuł partnera serwisu
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!