W szczecineckim schronisku mieszkało już ponad 800 psów

Pracownicy Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Szczecinku mówią, że wiele psów niemiłosiernie cierpi. Ze smutnymi oczami i nosem włożonym w metalowe kraty przez wiele godzin potrafią wypatrywać swojego przyszłego pana. Czekają cierpliwie i z wielką nadzieją. Czasami te pragnienia się spełniają. Jak w świecie ludzi.
    - Z psami przywiezionymi do schroniska radzimy sobie w miarę dobrze, a jak radzą sobie one? Najgorzej znoszą schronisko, co jest zresztą naturalne, te zabrane z domu i przywiezione do nas. To raptownie całkiem inne środowisko, pełno nowych zapachów, szczekanie psów… i pana nagle nie ma obok – mówi „Tematowi” Danuta Maria Kadela, szefowa schroniska i dodaje: Pies ma mentalność 3-4 letniego dziecka. Wyobraźcie sobie Państwo takiego zagubionego malca, to właśnie czuje pies. Dobrze, jeśli znajdzie szybko dom, dobrze, jeśli jest młody, piękny. Ale takie trafiają do nas rzadko, z reguły są to już stare psy i nikomu niepotrzebne. Dobrze, jeśli jest lato i dużo wolontariuszy, wtedy łatwiej się taki pies przyzwyczaja. Kolejna kategoria naszych podopiecznych to te porzucone już dawno, błąkające się od jakiegoś czasu, te, które przetrwały, często lekko zdziczałe, urodzone czasem na wolności. One są szczęśliwe, pełna micha, własne posłanie, pieszczotki, kąpiel i czesanie. Dla nich to przysłowiowa Ameryka. I te najbiedniejsze, wychudzone na granicy odejścia, wyniszczone życiem, skatowane, te, które się poddały i tylko chcą godnie odejść za Tęczowy Most. Ratujemy je, chuchamy, leczymy rany fizyczne i te psychiczne. Niestety, nie zawsze się udaje.
    Mieszkańcy Szczecinka chętnie zaglądają do schroniska przy ul. Rybackiej. Z różnych przyczyn.
    – Są tacy, którzy nie potrafią przejść obojętnie obok psiego nieszczęścia. Na szczęście takich ludzi jest coraz więcej – zapewnia D. Kadela. - Są też tacy, którzy z różnych przyczyn losowych nie mogą mieć dłużej psa, rozpaczają i płaczą, dzwonią, pytają się, co dalej z ich pupilem. Czasem opłacenie leczenia i pomoc w postaci karmy pozwala utrzymać zwierzaka w domu. I tacy, dla których pies jest rzeczą, często chcą oddać starego i wziąć szczeniaka. Dziwią się przy tym, dlaczego nie?
Przecież to tylko zamiana, pies za psa. I tacy, którzy chamsko kłamią i oszukują. Zdarzyło się nawet, że jedna „pańcia” zawołała Straż Miejską, aby zabrała do schroniska błąkającego się koło jej domu psa. Jak się później okazało, to był jej pies! I tacy, którzy nawet nie ukrywają, że pies już jest im niepotrzebny, ale za przyjęcia psa do schroniska nie zapłacą. Stać ich wprawdzie na zakup tony karmy, ale nie, bo to z jego podatków schronisko jest utrzymywane. To przecież nasz „psi” obowiązek.
    Szczecineckie schronisko zostało otwarte 3 lipca 2009 roku. Inwestycja (przy wsparciu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej) kosztowała ponad 4 mln zł i spełnia wszelkie wymogi unijne. Niestety, o tym bezdomne zwierzaki nie mają pojęcia.
    - Przez te 2,5 roku (do 31 grudnia ub.r.) przewinęło się przez schronisko 819 psów – mówi D. Kadela. - W większości te psy zostały przywiezione przez Straż Miejską. Także te, które przyprowadzili mieszkańcy, często ratując im w ten sposób życie i te oddawane bez serca, żywe zabaweczki. Udało się 477 psom, znalazły nowe domy. Kolejna kategoria to uciekinierzy. Właściciele odebrali 186 psów. Część uciekinierów, niestety zostaje w schronisku. Mimo ponagleń, często mandatów, nie są odbierane. Przez 2,5 roku uśpiliśmy 31 psów. Z trzech powodów: z wypadków 10 psów, z powodu agresji 2 psy, pozostałe to było już tylko humanitarne skrócenie im cierpień. Z przyczyn naturalnych odeszły za Tęczowy Most 22 psy, no i uciekły nam dwa. To Sara z Osiedla Zachód i Mądrala, który sam wrócił do właścicieli, ale w kartotece figuruje jako uciekinier. Każdy pies i kot ma swoją podwójną kartotekę - papierową i w programie komputerowym – wyjaśnia D. Kadela. - Tak wygląda psia statystyka za te dwa i pół roku. Może te liczby przekonają mieszkańców Szczecinka, co do zasadności powstania schroniska. Szczególnie, jak się do tego jeszcze doda 444 koty. A to nie wszystko. Schronisko realizuje i finansuje „Program zapobiegania bezdomności zwierząt”. W ramach tego programu w 2011 roku wydaliśmy społecznym opiekunom kotów karmę suchą w ilości 1315 kg i 2027 puszek – dodaje D. Kadela. - Finansujemy również kastrację i sterylizację kotów wolno żyjących i sterylizację i kastrację kotów i psów mających wprawdzie dom, ale gdy właściciela na to nie stać. Podkreślam, refundujemy jednak usługi weterynaryjne w szczególnych przypadkach losowych, wszystko po to, by psy i koty nie trafiały do schroniska.
Te „przywileje” są tylko i wyłącznie dla mieszkańców Szczecinka, ponieważ schronisko finansowane jest z budżetu miasta – wyjaśnia D. Kadela.
    - Nie uratujemy wszystkich zwierząt z całego powiatu, nie mamy na to miejsca, ani środków finansowych. Wprawdzie dzwonią do nas mieszkańcy z całego powiatu, czasem proszą o zabranie psa a czasem wręcz żądają. Nie możemy tego zrobić, schronisko nie ma w zakresie obowiązków zabierania zwierząt, nie ma nawet samochodu. A poza tym schronisko jest tylko i wyłącznie dla zwierząt z terenu miasta Szczecinka – kończy Danuta Maria Kadela. (sw)