W imię wartości, które pochodzą od Boga  

Kwietniowy męski różaniec

Tym razem pierwsza sobota miesiąca przypadła już 1 kwietnia. Tego też dnia, jak co miesiąc, sprzed kościoła Mariackiego wyruszył męski różaniec. Mimo wietrznego i zimnego dnia uczestników było tyle, co zwykle. Pierwszy raz (i być może ostatni) punktem docelowym peregrynacji była kaplica sióstr niepokalanek przy ul. Kościuszki. Nadzieja o dalsze istnienie w tym miejscu klasztornej placówki - słabnie. Wszystko na to wskakuje, że decyzja o likwidacji zadomowionego w Szczecinku od 78 lat zgromadzenia zakonnego niepokalanek przy ul. Kościuszki jest już nieodwracalna.

W tym miesiącu męski różaniec miał swój specyficzny charakter, bowiem wiązał się także z rocznicą śmierci św. Jana Pawła II i partyjno-medialnej nagonki na jego życie i działalność. Z tego też powodu na czele kolumny, oprócz jak zawsze figurki Matki Boskiej Fatimskiej, pojawił się sztandar z jego  wizerunkiem.

Trasa męskiego różańca wiodła drogą okrężną, wystarczająco długą, aby odmówić dwie różańcowe tajemnice – Radosną i Światła. Tym razem peregrynacji przewodniczył duszpasterz młodzieży redemptorysta o. Michał Wielgus. Orszak z białą figurką ruszył wzdłuż świątyni Mariackiej i dalej ul. Wyścigową, a następnie Podgórną, Jana Pawła II, 1 Maja, Wiatraczną, Koszalińską oraz Myśliwską do ul. Kościuszki. W progach klasztoru uczestników witała przełożona klasztoru siostra Macieja. Kaplica łącznie z korytarzem okazała się nieco za ciasna dla takiej liczby uczestników.

 W swoim kazaniu podczas Eucharystii o. Michał Wielgus nawiązał do czytania z tego dnia. Rzecz o rozdarciu ludzi z powodu popełnionych przez nich grzechów.

Jak zauważył kaznodzieja, cytując słowa JP II: - Każdy w swoim życiu ma jakieś swoje Westerplatte, z którego nie można zdezerterować. Nasza modlitwa, uczestnictwo w męskim różańcu, chociaż  czasami ma swoich przeciwników, to jest nasze i wasze Westerplatte. Nie należy dezerterować, ale odważnie iść, dając świadectwo. Może ludzie się oglądają, może czasami jest śmiech i ironia. Ale tak naprawdę może oni potrzebują waszego - naszego świadectwa, że jest coś więcej niż fizyczność. Jest  także świat duchowy. Jest świat niematerialny, świat operaty na słowie Bożym, które daje nam obietnicę życia wiecznego i to, że nasze życie się nie kończy, że będzie kontynuowane (…)