Przy przydrożnej kapliczce. Wielkosobotnie święcenie pokarmów

W większości szczecineckich kościołów święcenie pokarmu odbywa się praktycznie przez cały dzień. Corocznym zwyczajem w parafii pw. Św. Krzysztofa jest święcenie pokarmów przy przydrożnej kapliczce w Marcelinie, którego uczestnikami są przede wszystkim mieszkańcy peryferyjnego osiedla Marcelin.

W Wielką Sobotę w kościołach adoruje się Najświętszy Sakrament umieszczony w symbolicznym Grobie Pańskim. W tym dniu przed południem nie odprawia się mszy św. Uroczystość Wigilii Paschalnej składającej się z liturgii światła, liturgii słowa Bożego, liturgii chrzcielnej i liturgii eucharystycznej z procesją zaczyna się dopiero po zapadnięciu zmierzchu. Polskim zwyczajem przez cały dzień odbywa się święcenie pokarmów. Połączone jest to z krótką modlitwą oraz kazaniem. 

W większości szczecineckich kościołów święcenie pokarmu odbywa się praktycznie przez cały dzień. Corocznym zwyczajem w parafii pw. Św. Krzysztofa jest święcenie pokarmów przy przydrożnej kapliczce w Marcelinie, którego uczestnikami są przede wszystkim mieszkańcy peryferyjnego osiedla Marcelin. W tym roku, być może na niepewną pogodę, uczestników było nieco mniej niż w latach poprzednich. 

Ustawione przed kapliczką w koszyczkach pokarmy jak zawsze poświęcił proboszcz  parafii ks. Bogusław Matusik. W swoim króciutkim kazaniu nawiązał do treści malowidła umieszczonego po prawej stronie prezbiterium kościoła  św. Krzysztofa. 

Autor, artysta światowej sławy o. Marko Rupnik przedstawił tam olbrzymiego, morskiego potwora z rozwartą paszczą symbolizującego otchłań. Potwór próbuje pożreć naszych pierwszych rodziców - Adama i Ewę. Jego zamiar udaremnia zmartwychwstały Chrystus.

– mówił ks. B. Matusik.

- Potrzebujemy celebrować poszczególne wydarzenia po to, aby nasze życie troszeczeczkę zwolniło w tym biegu, aby się także zastanowić nad istotą naszej wiary. Św. Paweł  powiedział to zwięźle, że gdyby Chrystus nie zmartwychwstał - to próżna byłaby nasza wiara.