Spacerkiem - Temat 463

 Wystrzałowo i przebojowo świętowali koleżeńskie spotkanie po latach absolwenci Liceum Ogólnokształcącego im. Księżnej Elżbiety, uczniowie klasy IVe rocznika 1992/93. Kasia, inicjatorka spotkania, które odbyło się w ostatni kwietniowy weekend w La Coronie kolejno wyszukiwała swoje byłe szkolne koleżanki i kolegów w Internecie, w portalu Nasza Klasa. To było ich pierwsze klasowe spotkanie po maturze, którą zdawali równo 15 lat temu, oczywiście nie mogło na nim zabraknąć ich ulubionego wychowawcy Wiesława Puciłowskiego. Jak już się zdążyli sobą nacieszyć i policzyć okazało się, że jest ich 18, a więc trzy czwarte  maturalnej klasy. Przyjechali z wielu miast Polski – Patrycja mieszka we Wrocławiu, ale ciągle urzeczona jest miastem swojej wczesnej młodości i uważa, że Szczecinek wciąż pięknieje. Marek, świeżo upieczony tata przyjechał z Warszawy, Ania i Klaudia z Poznania, a Gabrysia – ze Szczecina  To wielka frajda spotkać się po latach – powiedziała nam Kasia – oczywiście na początku dominowały sentymentalne wspomnienia. Później momentami zachowywaliśmy się jak ... nasze własne dzieci, luz, beztroska, szampańska zabawa. Na pożegnanie obiecaliśmy sobie kolejne spotkanie za rok i wszyscy zgodnie orzekli, że na pewno przyjadą, choć od Szczecinka dzieli ich kilkaset kilometrów. Warto było – dodaje – bo nie ma to jak stara wiara z czwartej e, a ci co nie przyjechali – niech żałują. Może i tak, na pewno! Przyjeżdżajcie więc i czujcie się tu u nas dobrze, jak za dawnych szkolnych lat.

  Horror na obwodnicy! Tego jeszcze w Szczecinku nie było – w środę po południu i w pierwszomajowy poranek sznur samochodów na naszej wewnątrzmiejskiej drogowej magistrali sięgał niemalże do Turowa, a więc ładnych kilka kilometrów. Tego się poznaniacy gromadnie zmierzający nad morze z pewnością po nas nie spodziewali, bo niby skąd mieliby wiedzieć, że obwodnica na odcinku ul. Narutowicza zafundowała sobie remont mostu nad Niezdobną, co powoduje, że ruch pojazdów może się tam odbywać jedynie wahadłowo, stąd i ów zator. W drodze powrotnej weekendowi przejezdni goście już z daleka omijali felerny mostek, szukając drogi przez miasto i oszczędzając sobie sporo straconego czasu, a przy okazji nam – siarczystych złorzeczeń. Mówili, że gdyby o tym wiedzieli, to i w tamtą stronę w obwodnicę by się nie pakowali, ba!

  Tym razem spacerkowa poczta trafiła do nas z nieodległego od Szczecinka Parsęcka. Rodzice uczniów tamtejszej Szkoły Podstawowej poinformowali nas o stosowanych tam praktykach edukacyjnych rodem – i to prawda – raczej z zamierzchłej PRL-owskiej przeszłości. Chodzi o nauczanie w tzw. klasach łączonych, a więc zamiar równoczesnej pracy na lekcji z uczniami np. klasy drugiej i trzeciej. Od biedy można byłoby pogodzić programy tak „eksperymentalnego” nauczania podczas lekcji wychowania fizycznego, muzyki czy nawet plastyki, ale jak można uczyć języka polskiego czy matematyki jednocześnie uczniów klasy czwartej i piątej? Wygląda to też nader osobliwie – dopowiadają rodzice – w jednym kącie klasy siedzą czwartoklasiści w drugim zaś programowo o rok starsi uczniowie, każdy niby robi swoje, nauczyciel raz tu, raz tam, w sumie tracą i jedni, i drudzy – co oczywiste. I zgoda, że z obowiązującą i okrzepłą niby już reformą oświaty, wprowadzającą polską szkołę w XXI wiek jest to absolutnie na bakier. W rzeczy samej!

   Ustawa o zmianie ustawy Kodeks Pracy z dnia 18 października 2006 r., gwarantująca dzień wolny od pracy w przypadku, gdy kalendarzowe święto przypada w sobotę powinna być przestrzegana przez wszystkich pracodawców – twierdzą znajome Czytelniczki. Dla nich to ważne, ponieważ im akurat sobotniego Święta Konstytucji nie wynagrodzono dodatkowym wolnym od pracy dniem. Rzeczywiście – skoro ustawa, to niechby dla wszystkich było jednako!

   Na głównych ciągach komunikacyjnych, może za wyjątkiem deptaka, miasto prezentowało się w tym roku bardziej odświętnie. Pomysł z zamontowaniem flagowych uchwytów na słupach oświetleniowych wprawdzie już wcześniej zdał egzamin, ale dobrze, że co roku jakby ich przybywa, może za rok biało–czerwono będzie nawet i przy ruchliwej obwodnicy. Wytknąć natomiast trzeba spółdzielczym administracjom i wspólnotom mieszkaniowym (poza nielicznymi wyjątkami), w blokowiskach świątecznej atmosfery po prostu się nie odczuwało. W handlu też po staremu, a właściwie po nowemu – nie każą, więc po co się wysilać. Można i tak! A indywidualnie? Też jak zwykle – kto chciał uczcić majowe święta i czuł taką potrzebę, znalazł sposób, by wywiesić biało–czerwoną.

   Zakaz handlu w świąteczną sobotę spowodował, że w centrum miasta trzeba było się solidnie nachodzić, by kupić butelkę zwykłej wody mineralnej – twierdzi Robert G. – Pogoda dopisała stąd i nie ma się co dziwić, że w wolnym od pracy świątecznym dniu spacerowicze próżno oglądali się za orzeźwiającymi napojami. Na osiedlach mieszkaniowych świętowali nawet i ci, których ten zakaz nie obowiązuje, ponieważ są właścicielami i często jednoosobowym personelem tamtejszych sklepików. Znów chyba trochę przesadziliśmy – sarkastycznie dopowiada nasz Czytelnik.

  Z kolei w poświąteczną niedzielę w zwykle otwartych w tym dniu sklepach spożywczych brakowało chleba – takie sygnały otrzymaliśmy z kilku różnych miejsc w mieście, m.in. osiedli Wodociągowa-Narutowicza i Kopernika. Gdzieniegdzie sprawdziliśmy, rzeczywiście w niedzielne przedpołudnie sklepowe półki z pieczywem na ogół świeciły pustkami. Fakt, pod względem handlowym ten długi świąteczny weekend był dość osobliwy – w czwartek święto i zakaz handlowania, piątek niby normalny, w sobotę kolejne święto, no i niedziela, może i trudno było się z tym handlowaniem w kratkę połapać. Tak czy inaczej nie ma co zwalać winy na kalendarz, bo gdyby nawet, to wcale nie oznacza, że sytuacja może przerastać wyobraźnię osób za to odpowiedzialnych, nie powinna! 

(ur)