Rozpoczął się remont wieży św. Mikołaja

Generalny wykonawca centrum handlowego przy deptaku, zgodnie z wcześniejszą obietnicą, wziął się za renowację wiekowej wieży dawnego kościoła św. Mikołaja. Prace renowacyjne mają potrwać do końca wakacji, najpóźniej do polowy września. Jak zapewnia inwestor, wieża po liftingu, wtopiona w otaczający ją nowy okazały budynek galerii handlowej, będzie się prezentować nad wyraz efektownie.
    Robotnicy pracujący pod bacznym okiem Miejskiego Konserwatora Zabytków wyczyszczą m.in. zmurszałe wiekowe cegły, uzupełnią też wykruszone spoiny. (red)

Kościół pod wezwaniem Św. Mikołaja był najstarszym kościołem katolickim w mieście. Niewiele wiemy o jego wyglądzie. W XIV wieku został wzniesiony prawdopodobnie z drewna, a po przebudowie w XVI w., z cegły i kamienia.
    Wieża została zbudowana w połowie XVI w. stylu gotyckim. Początkowo wzniesiono ją do połowy, a po 1579 roku nadbudowano do wysokości 20 m. W dolnej części grubość murów dochodzi do 2,5 m. Materiał użyty do budowy górnych kondygnacji pochodzi z rozbiórki klasztoru Marientron. W II poł. XVI wieku kościół Św. Mikołaja był świątynią luterańską. Najwcześniejszy jej wizerunek znajduje się wśród widoków miast zachodniopomorskich na mapie Lubinusa i pochodzi z 1612 roku.
    Świątynię rozbudowano w II. poł. XVIII w. Wówczas na wieżę położono barokowy dach hełmowy, który w 1811 r. został zastąpiony nowym dachem namiotowym. Kościół Św. Mikołaja posiadał interesujące wyposażenie wnętrza, m.in. ufundowane w I poł. XVII w przez księżną Jadwigę: ołtarz wykonany przez kołobrzeskiego rzeźbiarza J. Funkie, dekoracyjny strop w prezbiterium oraz sprzęty liturgiczne. W ścianach kościoła wmurowane były też płyty nagrobne. Jedyna, która się zachowała – epitafium Doroty Westreglen znajduje się dzisiaj Kościele NNMP. Tam można zobaczyć także XVII –wieczne świeczniki przeniesione z Kościoła Św. Mikołaja i zawieszone nad nawami bocznymi.
    W 1909 r. świątynię rozebrano i pozostała po niej jedynie wieża. Od 1913 roku prowadzono w niej prace adaptacyjne na cele muzealne, a rok później po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym.
    Po II wojnie światowej wieża stała niezagospodarowana, a w 1958 roku staraniem A. Stafińskiego utworzono w niej Muzeum Ziemi Szczecineckiej..
Źródło: „Szczecinek - Wokół jeziora Trzesiecko 1310-2010”.