Pif-paf!

    Za każdym razem, jak przyjdzie do mnie mój szwagier Mietek i smutnom ma twarz, to nasze, spotkanie bez względu na to łoczym rozmawiamy, kończy się tem, że szwagier trzaska drzwiami. No, taki już łon jest – wyrywny bardzo. Ale we wtorek szwagier przyszedł z radosnom minom. Pomyślałem sobie, że albo Mieciu trafił coś w totka, albo zwiększyły mu się obroty w jego biznesie. Wszak okres świąteczny sprzyjający handlowi jest. I łokazało się, że byłem w mylnym błędzie, i to bardzo. Bo Mietek wpierwej o herbatkie z cytrynom poprosił rozsiadł się w fotelu i powiedział, co je. No, a je tak.
    Na blogu Janusza Palikota, posła zresztom, szwagier wyczytał, że poseł jest za tem, co by broń ogólnie dostępna była dla obywateli naszego kraju. I to bez zbędnych zezwoleń, i temu podobnych dupereli. – Będzie, Zenek, tak: chcesz mieć jakomś spluwę albo karabin, to się zarejestrujesz w lokalnym samorządzie, bo przecie oni już najlepiej wiedzom, kto je kto i se spluwę albo karabina kupisz i już. Co ty, Zenek, na to? – zakończył Mieciu i klepnął mnie w ramię, lewe zresztom.
    Na to ja klepnąłem szwagra też w ramię, lewe zresztom, i powiedziałem: - No, byczy jest koleś z tego Palikota. Tym sposobem, tak jak kiedyś książka zawędrowała pod strzechy, tak tera spluwa trafi pod każdy dach. I każdy chłop zrealizuje swoje dziecięce marzenie i wreszcie se kupi COLTA, a może nawet dwa. I bardzo dobry jest pomysł z tymi samorządami. No, bo jak se poradzili prawie z bezpańskimi piesami i kotami, to i z tom broniom też se poradzom. No, bo przecie nie zarejestrują bandyty, pijaka czy jakiegoś psychicznego, co nie chce się leczyć, choć ma fioła do kwadratu, a może nawet do trójkąta. Ale wszelkiej maści szwagry, pociotki i kuzyni, jako ludzie powszechnie znani, zarejestrowani w pierwszej kolejności będą. Coś mnie się, Mietek, zdaje, że pan poseł nie wie, ilu u nas Kargulów i Pawlaków. I choć miedzy to u nas już nie ma, to przy drobnej stłuczce z braku stosownych argumentów słownych, będzie można puścić serię z KAŁACHA do chama, co pierwszeństwo na nas wymusił i auto nam rozpieprzył. A jakby patrol policji insze zdanie od naszego miał, to będzie można poczęstować go granatem zaczepnym albo obronnym.
    I w tem momencie zauważyłem, że Mietek radosną twarz już stracił, a jej kolor z różowej zmienił się na buraczanom, co wskazywało, że zaraz szwagier wybuchnie. I faktycznie Mietek wybuchnął niczym mina przeciwpancerna. – Głupi, Zenek, jezdeś! I malkontent jezdeś – i herbatki nie dokończył, i trzasnął drzwiami i se poszeeeedł.
    A szkoda, bom mu jeszcze chciał powiedzieć, że mnie by pasował granatnik i jakiś cekaem, i parę granatów. No, bo jakby ten sąsiad, co na mnie tak dziwnie od miesiąca patrzy kupił se kałacha albo jakąś pepeszkę, to ja przecie bym nie zdzierżył. Byczy facio, ten Palikot, bo przecie dzięki niemu ZUS odzyskałby kondycję finansowom. Co prawda, wzrosłyby wypłaty zasiłków pogrzebowych i to radykalnie. Ale zmalałyby comiesięczne wypłaty rent i emerytur. Bo po pierwsze, primo, mało kto by doczekał. A jakby doczekał, to długo by nie pobierał, bo przecie wśród emerytów krewkich i nerwusów nie brakuje. Szkoda, że Mietek tak wcześnie se poszedł. Bo chciałem go zapytać, czy będzie handlować choinkami, bo bym se jednom kupił. Rodzinę w biznesie w końcu wspierać trzeba. No i bym się potargował, pókim jeszcze se pistoletu za pasek nie wsadził.
O czym donosi Wam Zenek.