Maciej Gaca: Potęga fachowca

felieton ukazał się 15 stycznia w tygodniku Temat

Stało się – zacięło się i to na fest! Oczywiście żeby nie było, próbowałem zawalczyć. Najpierw klamką ruszałem, to w lewo, w prawo i na wprost. Dalej – dopychałem i leciutko, no i na przysłowiowego "chama", czyli z kopa. I na nic! Ono zamknąć się za całe Chiny Ludowe nie chciało... 

Chodzi o okno plastikowe, uchylne zresztą, które to firma profesjonalna w takowy sposób zainstalowała 7 lat temu w domostwie moim. Ślubna ma widząc tę szarpaninę postanowiła pomóc i zanuciła tak: "Przez cały rok, idziemy dwaj, czy słońce, czy śnieżek, czy słota. Niezbędna jest, czy ktoś chce, czy nie, w pionie usług fachowa robota" – przywołując w ten sposób słynne słowa przed laty wypowiedziane przez Majstra (Stefan Friedman) i Docenta (Jonasz Kofta ), bohaterów audycji radiowej, którzy zachęcali obywateli do korzystania z usług fachowców. No i ona, znaczy się ślubna zachęcić mnie też chciała, choć wie, że za fachowcami nie przepadam z powodu zawodów wielu, jakich od nich doznałem... Ona swoje, więc ja do wyliczać porażek fachowców zacząłem.

Numer jeden, mój wspaniały Fiat 126p, który po przejechaniu 145 tys. km prychając odmówił posłuszeństwa. Majstrowie zalecili wymianę silnika, silnik wymienili, kasiorę szlag trafił, a moje autko dalej prychało i jazdy odmawiało. Numer dwa, pralka automatyczna, co się zepsuła. Spec zaproszony, zjawił się łaskawie po kilku dniach, łaskawie coś odkręcił, postukał, wziął dwie dychy za dojazd i pojechał po jakiś "dynks", no i do dziś nie wrócił (będzie to już ze 20 lat), widocznie dalej tego "dyksa" szuka. Wymieniać mógłby jeszcze długo, bo lista długa, a na niej... ufff... szewcy, krawcy, elektrycy, hydraulicy itp. itd a nawet etc. Nic dziwnego, że z poprzysiągłem, gdzie się da fachmanów unikać i sam sobie radzić zacząłem. Malowałem, tapetowałem, kładłem panele, kafelki, a i mebelków parę całkiem zgrabnych wykonałem, i to własnymi rękoma. Czasami też fachowymi poradami majstrom niektórym służyłem. 

Powyższe opisane działo się jednako w czasach minionych, po których nastały nowe – czasy w pełni profesjonalne! Tak więc sprzęt AGD nowoczesny, usługi wszelakie (od fryzjerstwa, szyldów, druków, kafelków kładzenia) – w pełni profesjonalne też. Potwierdzam, gdy bowiem lodówka w pracy ustała, majstrowie przybyli szybko i sympatycznie się zachowali, za dojazd drogo nie policzyli, pogłówkowali i poradzili mi, co bym se nową sprawił, gdyż naprawa wartość leciwego sprzętu przekroczy. Podziękowałem, kupiłem, a z kolejnymi "naprawami" w sposób podpowiedziany przez speców, już sam se radziłem. I tak w domostwie mym pojawiły się nowe sprzęty: telewizor, odkurzacz, żelazko i pralka. Dodam, że sposób ten okazał się ekonomiczny, bo po tych "naprawach" i groszy parę w kieszeni mi zostało – albowiem za dojazd fachowcom jużem płacić nie musiał. I dobrze by było, żeby nie te sakramenckie okno! 

Próbowałem, kilka śrubek wykręciłem, oliwką potraktowałem, a ono dalej zamknąć się nijak nie chciało... A tu zima, mroźne powietrze do wnętrza się pcha. Ślubna z politowaniem na me starania spoziera i z przekąsem o fachowców zawezwaniu wspomina. OK., niech tak będzie – poddaję się. Tylko, tylko, gdzie i jakich fachowców szukać? Po firmie wstawiającej nam to okno zostało ino wspomnienie? Czy insi zechcą po nich naprawiać? A może stwierdzą, że trza nowe wstawić na ten przykład ichnie? Z duszą na ramieniu dzwonię. Oni przybywają punktualnie, po kwadransie okno jest już zamknięte (tzn. działa – zamyka się i otwiera, uchyla). Panowie za naprawę i dojazd, choć trudno w to uwierzyć, skasowali ino 50 złotych. 

A ja poprzysiągłem, że jak by co to wzywać do napraw wszelakich będę fachowców. Potrafią, więc niech na naprawach zarabiają. A moja skrzynka z narzędziami..., cóż wspólnie ze mną na emeryturę przechodzi. Zaraz, zaraz, zapomniałbym... skąd wziąć na fachowców honoraria pieniądze? Niech będzie to temat... na całkiem inszy felieton.