Jan Bociąga. Malarstwo kojące duszę 

W piątek (30.08) w Galerii Zamek odbył się pierwszy, powakacyjny wernisaż malarski. Tym razem swoje prace prezentował świnoujski artysta malarz, Jan Bociąga. Głównym, choć nie jedynym, tematem  liczącej 60 lat twórczości, jest morze. Swoje obrazy prezentuje w Szczecinku już po raz drugi. Po raz pierwszy mogliśmy zapoznać się z jego pracami w 2011 roku jeszcze w salach Muzeum Regionalnego.  

Obrazy przedstawiają morze, które każdemu z nas kojarzy się z niepohamowanym, groźnym żywiołem. Jak sam zaznaczył w rozmowie z nami, takie właśnie  morze, w mistrzowski sposób mógł uwiecznić jedynie rosyjski malarz Iwan Ajwazowski. Dla autora wystawy morze to także indywidualne odczucie przedstawione na pograniczu formy realistycznej z abstrakcją. Żywioł w jego dziełach jest wyciszony. Jest niemalże ulotną zjawą o różnej, ale zazwyczaj w mocno stonowanej kolorystyce, odzwierciedlające nastrój twórcy dzieła. Prezentowane prace zachęcają do kontemplacji koloru. Przedstawiony świat iluzji opowiada o wewnętrznych odczuciach.
Co warto podkreślić, jego twórczość od ostatniej prezentowanej w Szczecinku wystawie, uległa pewnej metamorfozie. Niegdysiejszy obraz morza, w postaci subtelnych, odbijających się w wodzie promieni słonecznych, tajemniczej aurze o wschodzie czy zachodzie słońca ujętych w nierealistycznych, rozpływających się kształtach, przeszedł na formy zgeometryzowane.   

– mówi artysta.

Skąd zgeometryzowane formy? -

Dlaczego na obrazach jest namalowana rama, która kojarzy się raczej z ikonami?  

Jak określił to autor wystawy, wpływ na jego twórczość ma nie tylko morze. – Mieszkam na styku kultury szwedzkiej, duńskiej, polskiej i niemieckiej – mówił autor. - To wszystko ma wpływ na to, co robię. Morze jest tematem i trudnym, i łatwym. Może dlatego, że jest to nic innego, jak abstrakcja. Rysunek ucieka, gdzieś tam się kończy. Przewodnią myśl stanowi kolor i geometria. Widać do na moich obrazach. Lubię, aby obraz zamknąć w jakichś ramach. Nie może tak być, że maluję z lewej, a kończę na prawej stronie. Mówiąc fachowo, obraz ma być skomponowany. Artysta, który musi tłumaczyć, co tam jest – przepadł. Lepiej już nic nie mówić. Dlatego obrazy należy oglądać.