Moim zdaniem: J. Gulczewski: Czy Igrzyska Olimpijskie są potrzebne?

Igrzyska rozgrywane na arenach, czyli rywalizacja i walka o zwycięstwo 
są nieodłącznym elementem życia ludzi od najdawniejszych czasów. 
Walka gladiatorów, spartańskich wojowników, ateńskich zapaśników i gonitwy rzymskich rydwanów wyzwalały wielkie emocje i budziły podziw ludu i władców. 
O laur olimpijski walczyli najlepsi by stać się bohaterami miast i krain. 
 I oto stał się „cud nad Wisłą”, staliśmy się zimową potęgą. W ciągu tygodnia zdobywamy cztery złote medale olimpijskie. Jesteśmy na pierwszych stronach gazet. Naszymi, ale i światowymi gwiazdami są Justyna Kowalczyk, Kamil Stoch i Zbigniew Bródka. To dzięki nim mówi się „wszędzie” o Krasinie Wielkiej, Zębie i Domaniewicach.
 A co by było, gdyby nie było Igrzysk? 
Kto znałby naszych medalistów, kto słyszałby o rodzinnych stronach naszych mistrzów, 
czy usłyszelibyśmy „mazurka” i zobaczyli na samym szczycie naszą biało – czerwoną?
Co byśmy robili w tym czasie? 
Z pewnością oglądalibyśmy kolejny serial, na pewno debaty polityczne, na pewno kolejne afery i na pewno wiele innych wydarzeń, w których brakuje radości, pasji  i szczęścia.
 A kto ma wyzwalać pozytywne emocje, budzić wzruszenia, z dumą utożsamiać się 
ze swoimi bohaterami jak nie sport? A jeśli sport, to z pewnością, jego największe wydarzenie – Igrzyska Olimpijskie. To właśnie one są wielką i nieocenioną wartością dla wszystkich ludzi. To również wielki biznes, marketing, reklama, nowoczesne technologie 
i widowisko.
 Zimowe Igrzyska w Sochi zorganizowane miliardami dolarów pokazują całemu światu jak warto podejmować takie wyzwania, mimo, że jest to wielkie przedsięwzięcie organizacyjne. To dzięki nim wracamy do korzeni Igrzysk, poznajemy współczesnych bohaterów. Dzięki Igrzyskom zapominamy o codziennych troskach i cywilizacyjnej gonitwie. Stajemy się naturalnymi współuczestnikami sportowych aren. Biegniemy z Kowalczyk, skaczemy ze Stochem i jedziemy z Bródką. Zwycięstwa dodają nam wiary i odwagi, poczucia dumy narodowej, wyzwalają dreszcz emocji i łzy radości.
 Może dlatego Igrzyska są potrzebne, bo wtedy żyjemy innym rytmem, rytmem rywalizacji, sukcesu i spełnionych marzeń. 

Jan Gulczewski – sędzia olimpijski w triathlonie