Corry Elzakkers pożegnała Szczecinek

Stowarzyszenie Siostry Floriany zostało rozwiązane w ubiegłym roku. Ponieważ Corry ma już swoje lata, jej współpracownicy i przyjaciele, którzy z nią przyjechali, postanowili zorganizować jej prawdziwe święto. Zorganizowali je w mieście, z którym Corry była bardzo związana, czyli tutaj, w Szczecinku. 

Jak wspominam ten czas? Nostalgia… Kiedy przygotowywałam się do tego spotkania, przypominały mi się wszystkie chwile. Wracały jedna po drugiej, jak przewijany od początku film. Wszystko zaczęło się w 1992 roku. Wtedy padła propozycja ze strony ratusza o nawiązanie bliższych kontaktów z Holenrami. Do Holandii wyjechała wówczas delegacja szczecineckich nauczycieli, którzy w Bergen op Zoom mieli się spotkać z holenderskimi nauczycielami. Po powrocie, Corry zaczęła organizować tygodnie zabaw. Osobiście to pamiętam. 

Bardzo dużo się od niej nauczyłam. W tamtych czasach w naszych polskich w szkołach wszystkiego brakowało. A kiedy Corry przywoziła takie zwykłe pomoce do prac plastycznych, robiła furorę. Styropianowe kule, kolorowy papier, naklejki, itp. Byliśmy wtedy zaszokowani, że takie rzeczy w ogóle są i co można z nich robić. Dzieci zresztą też. Na półkolonie z Corry przychodziły wszystkie dzieci z miasta. Kolejki do wykonania jakiejś pracy plastycznej były ogromne. Kiedy jedno dziecko kończyło, zaraz zastępowało je kolejne. Dzisiaj wiele z tamtych uczestników zajęć fantastycznie wspomina Corry. Dzieci mówiły do niej “Babcia”. Dzięki niej wielu uczniów miało możliwość wyjazdu do Holandii, żeby coś zobaczyć, coś przeżyć. Żeby opisać, kim była, wystarczy popatrzeć na zdjęcie, na którym siedzi na motocyklu… Na pewno będzie nam jej bardzo brakować

Kochani przyjaciele, bardzo was wszystkich kocham

Na moje stare lata przyszło mi jedynie robienie czapek i szalików dla dzieci. Za każdym razem myślę o was wszystkich. Jestem już starą babcią, mam 88 lat. Ale przyjeżdżam tutaj chętnie, kocham wasz kraj i wszystkich mieszkańców Szczecinka. Cieszę się, że mogłam zobaczyć, jak przez te lata Szczecinek się zmieniał i jakie to teraz wspaniałe miasto. Chcę wam również podziękować, że mogłam to wszystko widzieć. Co roku w Bergen op Zoom, kiedy procesja idzie przez miasto, modlimy się za mieszkańców Szczecinka. Dla was wszystkich należą się brawa.