Antonina Rychter - wicemistrzynią Polski

 W sobotę 3 sierpnia 2013 roku odbyły się Mistrzostwa świata i Polski w długodystansowym biegu górskim w Szklarskiej Porębie. Rozgrywany na malowniczych szlakach Szklarskiej Poręby czempionat, zgromadził ponad sześciuset biegaczy z pięciu kontynentów. Najlepszymi na skróconej 42 km trasie okazali się Słoweniec Mitja Kosovelj oraz Włoszka Antonnella Confortola. Wśród światowych sław biegów górskich znalazła się również szczecinecka góralka Antonina Rychter, która kwalifikację na Mistrzostwa Świata wywalczyła w okupionym licznymi urazami biegu Marduły w Zakopanem. Tośka spisała się znakomicie i po świetnym biegu w czasie 4:19:53 ukończyła rywalizację z 17 miejscem  na świecie, 3 miejscem w swojej kategorii wiekowej, 4 miejscem drużynowo i tytułem Wicemistrzyni Polski.

Dokładnie o 8:30 ponad 650 zawodników wyruszyło z dolnej stacji wyciągu na Szrenicy na liczącą ok. 42 km trasę. Ze względu na remont szlaku na Śnieżce i obawy organizatorów o bezpieczeństwo zawodników, trasę biegu skrócono o 2km, która początkowo miała wynosić 44km.  Ponad 30 stopniowy upał i brak chociażby kawałka cienia na odkrytych szlakach górskich ostro dał się wszystkim we znaki i był powodem licznych urazów oraz rezygnacji zawodników z rywalizacji. 

„Start w mistrzostwach był dla mnie główmy punktem niezwykle udanego  ale i trudnego dla mnie sezonu. Doskonała forma, którą utrzymuje od początku sezonu i ciężka praca na treningach zaowocowały zdobyciem srebra Mistrzostw Polski  i tak wysokim miejscem na Świecie. Na początku trudno było mi w to uwierzyć, ponieważ za moimi plecami zostawiłam wiele sław biegów górskich ale jak już dostałam swoje trofeum to zapomniałam o bólu i trudach tego biegu a na twarzy pojawiło się ogromne szczęście. To czego dokonałam dla całej reprezentacji i trenera kadrowego było ogromnym zaskoczeniem. Kibice natomiast gdy dowiedzieli się, że jestem Pomorzankom żartowali sobie, że tak świetną formę musiałam wytrenować biegając po nasypach kolejowych Trudy tego biegu i potworny upał kosztowały mnie wiele zdrowia. Najtrudniejszym momentem biegu był dla mnie 30 km gdzie ze zmęczenia zaliczyłam potężny upadek, który paradoksalnie mnie obudził i chyba dzięki okrutnemu bólowi  i chęci dobiegnięcia jak najszybciej do mety zebrałam się w sobie i zaczęłam dochodzić biegnące przede mną  zawodniczki. Widok mety i wody był dla mnie zbawieniem a informacja o tym, że mam srebro i jestem 17 zawodniczką Mistrzostw Świta momentalnie pozwoliły zapomnieć o trudach biegu i sprawiły ogromną radość.  To mój życiowy sukces i mam nadzieje, że ci którzy we mnie wierzyli nie zawiedli się.”

Informacja: Antonina Rychter