Odeszli, ale pamięć o nich pozostanie

Odeszli, ale pamięć po nich została. Kończący się już rok był czasem, w którym wielu mieszkańców Szczecinka pożegnało swoich bliskich. Pożegnaliśmy też mniej lub bardziej znanych szczecinecczan i mieszkańców powiatu. Także za nich będziemy się modlić w trakcie Uroczystości Wszystkich Świętych. Przypomnijmy sylwetki tych, którzy zmarli w mijającym roku.

W kwietniu zmarła mała Maja Dąbrowska z Połczyna Zdroju. Przegrała ciężką walkę z nowotworem, z którym musiała się mierzyć przez większość swojego krótkiego życia. 6-letnia Maja Dąbrowska od prawie czterech lat musiała mierzyć się z ciężkim przeciwnikiem, ale nie zamierzała się poddawać i dzielnie walczyła z nim każdego dnia, przy wsparciu najbliższych i wszystkich ludzi, którzy jej pomagali. Majeczka kilka lat temu zachorowała na nowotwór złośliwy - neuroblastomę najwyższego, IV stopnia z przerzutami do szpiku kostnego. Gigantyczny guz został zlokalizowany w nadbrzuszu i śródbrzuszu. To jeden z najbardziej złośliwych nowotworów, na który chorują dzieci. W pomoc dziewczynce angażowali się także mieszkańcy Szczecinka. Odbywały się u nas imprezy charytatywne, dużo osób brało udział w licytacjach. Na jednym z pikników nad Trzesieckiem zebrano ponad 55 tysięcy złotych.

W maju zmarł, w wieku 78 lat, były trener między innymi Darzboru Szczecinek, Lech Pałka.
W latach 70-tych dołączył jako zawodnik do Gwardii Koszalin i był najlepszym strzelcem w czasach jej największych sukcesów. W 1975 roku został królem strzelców II ligi. Leszek Pałka po zakończeniu kariery był także trenerem. 6 czerwca 2007 roku został pierwszym trenerem IV-ligowego Darzboru Szczecinek, ponownie został szkoleniowcem klubu ze Szczecinka w kwietniu 2008 i pod koniec 2009. Podczas swojej ostatniej trenerskiej przygody z Darzborem, trenował ten klub do lipca 2011. Trenował Darzbór zarówno w IV, jak i III lidze. W międzyczasie był także trenerem między innymi Błoni Barwice.

W lipcu odeszła Monika Bajer, znana i ceniona lekarz rodzinna. Przez wiele lat prowadziła swoją praktykę lekarską, opieką obejmując tysiące osób. Żadna z nich nigdy nie wychodziła od Niej zawiedziona. W Szczecinku znana była również jako oddany społecznik i człowiek o wielkim sercu. Miała 56 lat.

W tym samym miesiącu zmarła Jolanta Sierpińska. Lubiany nauczyciel plastyki w ZS STO w Szczecinku, historyk sztuki. Przez 40 lat była nauczycielem sztuki i historii. Założycielka i opiekunka pracowni filmu animowanego „Akcja Animacja”, działającej przy ZSS STO w Szczecinku. Razem z zespołem wielokrotnie nagradzana za efekty swojej pracy, m.in. na międzynarodowych przeglądach filmów animowanych, Festiwalu Filmowym w Gdyni czy Ogólnopolskim Konkursie Filmowym „Zabytkomania”, organizowanym przez Instytut Dziedzictwa Narodowego i Polski Instytut Sztuki Filmowej.

W sierpniu zmarł Czesław Drewnowski, jeden z najcieplej wspominanych szczecineckich nauczycieli. Uczył chemii i fizyki w różnych szkołach, ale najbardziej pamięta się go z pracy w Zespole Szkół Mechanicznych w Szczecinku. Miał 93 lata.

We wrześniu odeszła Violka Mietlicka, „Kolorowy Motyl” - wrażliwa, życzliwa i charakterna kobieta, zwyciężczyni pierwszej edycji Elite Model Look w Polsce. Violetta Mietlicka była współtwórczynią pierwszej Gali Ruchu, współorganizatorką szczecineckich Art Pikników. Działała także aktywnie w szeregach szczecineckich Amazonek.

Także we wrześniu zmarł wieloletni dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego im. Księżnej Elżbiety w Szczecinku, Leopold Czekałowski. Urodził się w 1932 roku w Wilnie. W 1945 roku przyjechał do Szczecinka z rodzicami jako repatriant. Tu ukończył Szkołę Podstawową nr 2 Liceum Ogólnokształcące. W 1957 roku został magistrem geografii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Po otrzymaniu dyplomu magistra geografii zatrudnił się w I LO, a w roku 1960 został jego dyrektorem. Na stanowisku tym pozostał do 1972 roku, co czyni go najdłużej urzędującym dyrektorem w całej historii Liceum. Przez wiele lat był aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Na zasłużoną emeryturę przeszedł w 1984 roku, jednak nadal mocno był związany ze szkołą. Bez niego nie mógł się odbyć żaden zjazd, a bal absolwentów bez prowadzonego przez niego poloneza.