Student ze Szczecinka i jego zespół budują rakiety kosmiczne

Prawie każdy choć raz marzył o sięgnięciu gwiazd. Filip Aleksandrowicz jest członkiem studenckiego stowarzyszenia Delft Aerospace Rocket Engineering (DARE). Grupa zaprojektowała i właśnie skończyła budowę rakiety, która zbliży ich do tego bardziej niż kiedykolwiek - rakiety Stratos IV. Spróbują podnieść poprzeczkę i pobić aktualny rekord wysokości lotu rakiety zbudowanej przez studentów, aktualnie ustalony na 61 kilometrów. Ten lot przybliży ich do celu, jakim jest bycie pierwszym studenckim stowarzyszeniem, który oficjalnie przekroczy granicę przestrzeni kosmicznej.

Filip Aleksandrowicz ukończył profil matematyczno-fizyczny w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym w Szczecinku, gdzie udzielał się między innymi w zespole Akcja Animacja. Jego celem na długo przed zdaniem matury było dostanie się na studia na Uniwersytecie Technicznym w Delft, gdzie od 2018 roku studiuje Inżynierię Lotnictwa i Kosmonautyki. Od 2019 roku jest członkiem studenckiego stowarzyszenia DARE, gdzie był członkiem zespołu pracującego nad silnikami sterującymi do rakiety Stratos IV. Po zakończeniu projektu Stratos, w przyszłym roku planuje zostać głównym inżynierem projektu Sparrow – kolejnego flagowego projektu w DARE, zajmującego się zaprojektowaniem silnika rakietowego na paliwo ciekłe. 

Aby tego dokonać, silnik rakiety – Nimbus DHX-400, łączy to co najlepsze z dwóch rodzajów silników rakietowych – na paliwo stałe, oraz na paliwo ciekłe. Jest w stanie pchnąć rakietę z siłą jednej tony przez 30 sekund pracy, dopóki nie zabraknie mu paliwa. Odpowiada to mocy dwunastu bolidów Formuły 1 jednocześnie. Rakieta będzie zbudowana z nowoczesnych kompozytów z włókien węglowych, które pozwolą osiągnąć niezwykle niską masę, jednocześnie nie ograniczając wytrzymałości. Co więcej, dysza silnika jest wydrukowana w 3D z tytanu i wzmocniona wkładką z grafitu, która pozwala jej wytrzymać ekstremalne temperatury przekraczające 2700 stopni Celsjusza - o ponad tysiąc stopni więcej niż temperatura topnienia stali.

Start rakiety odbędzie się już w październiku, z bazy INTA El Arenosillo w Hiszpanii. W porównaniu do rakiety Stratos III, poprzednika Stratos IV, który niestety uległ zniszczeniu w trakcie lotu, Stratos IV ma kilka znaczących ulepszeń.

Choć łamanie granic jest ważnym celem projektu, nie jest jedynym. Równie ważne jest dla zespołu przybliżenie kosmosu do ziemi. Dla większości kosmos jest czymś nieosiągalnym, zarezerwowanym jedynie dla rządowych agencji lub miliarderów. Ten projekt ma udowodnić, że także studenci są w stanie zbliżyć się do przestrzeni kosmicznej, a docelowo do niej dotrzeć. Chcą udowodnić, że kosmos jest bardziej dostępny, niż mogłoby się wydawać.

Chociaż zespół zaszedł już na prawdę daleko, potrzebuje wsparcia finansowego przed ostatnią prostą. Więcej informacji można znaleźć na stronie stowarzyszenia – dare.tudelft.nl.

Strona zbiórki: https://www.supporttudelft.nl/project/stratosiv?locale=en