Coś w tym szpiku jest

Wyjątkowe miejsce, wyjątkowi ludzie- tak  o Szczecinku niezmiennie od lat mówią przedstawiciele Fundacji Przeciwko Leukemii, która po raz kolejny zorganizowała Zjazd Niespokrewnionych Dawców Szpiku i Wolontariuszy właśnie w naszym mieście. Miejsce nie jest przypadkowe- wyjątkowe geny mieszkańców Szczecinka sprawiają, że od 15 lat dobierani są kolejni niespokrewnieni dawcy szpiku. W tym roku będzie to już 79 osoba. 

Czemu niespokrewnieni? Bo często zdarzają się sytuacje, w ktorych nikt z rodziny nie może pomóc choremu. Wtedy tylko dawca niespokrewniony, wolontariusz, może pomóc. A szpik, jak podkreślają lekarze, jest często jedynym lekarstwem ratującym życie.

Co może być bardziej wzruszającego od uratowania komuś życia? Organizatorzy to wiedzą, dlatego tradycją zjazdów jest poznawanie biorców z ich dawcami. Z osobami, które są ich genetycznymi bliźniakami i które w odpowiednim momencie podjęły decyzję i zgłosiły się do banku dawców szpiku.

Dziewczyny z Mazur

Na scenie były ogromne emocje, wzruszenie, radość. To tak, jakby ktoś w dzieciństwie rozdzielił rodzeństwo i te osoby po latach się spotkały- mówi o pierwszych wrażeniach po poznaniu swojego dawcy Kamila Kordek- Wołosz, której udało się pokonać chorobę. Nie wiedziałyśmy, że się poznamy, nie czułyśmy, że to my. Minęłyśmy się tylko na śniadaniu. Teraz rozmawiamy ze sobą zaledwie od 15 minut, a już widzimy podobieństwa. Obie pochodzimy z Mazur, mężowie mają wspólne pasje, zauważamy podobne zachowania... 

Olga Skoczeń- Samp, dawca Kamili, do rejestru dawców zgłosiła się 10 lat temu i została dawcą po raz pierwszy.- Nie było żadnego wahania. Co prawda staraliśmy się wtedy z mężem o dziecko, ale stwierdziliśmy, że to przełożymy. Nie wiązało się to z żadnym poświęceniem, to była całkiem normalna sytuacja- podkreśla Olga. 

Kamila przed chorobą miała grupę krwi O RH minus. - Teraz mam Twoją- A RH minus- mówi wyraźnie zadowolona Kamila. Olga z całym przekonaniem dodaje, że bez wahania zostałaby dawcą po raz drugi.

Rodzina się powiększa

Katarzyna Szacik w banku dawców szpiku zarejestrowała się w 2009 roku. - Wtedy głośno było o Agacie Mróz- Olszewskiej, o jej walce z chorobą. Odbyła się akcja rejestracji dawców i się zgłosiłam. Zrealizowanym dawcą zostałam 4 lata później, kilka miesięcy po pierwszym telefonie. 

Już przy rejestracji trzeba mieć świadomość, że jest to decyzja wiążąca- podkreśla dawczyni i dodaje:  Oczywiście można się wycofać na każdym etapie, ale myślę,  że ważne jest to, żeby zdawać sobie sprawę z tego, na co się decydujemy i być konsekwentnym. To był odruch, chciałam wstać i oddać szpik. I oczywiście zrobiłabym to po raz drugi.

Nie wiedziałam, czy się dowiadywać, jak się czuje dawca i czy go powinnam go poznać. Byłam na wstrzymaniu, licząc, że przeszczep się uda i będę szczęśliwa. Spodziewałam się, że to będzie mężczyzna, bo o biorcy wiedziałam tylko tyle, że waży 80 kg, bo ilość komórek macierzystych pobiera się odpowiednio do masy biorcy- mówi dawczyni. Katarzyna uważa też, że dawcy nic nie ubywa, a wprost przeciwnie-  zyskuje świadomość uratowania komuś życia oraz świadomość, że coś od siebie dał. 

Co dla niej znaczy poznanie biorcy, Artura Kokoszki? - To tak, jakby się rodzina powiększyła.  

Na scenie swojego dawcę (Olę Wróblewską) poznał Piotr Stępień oraz Wiesław Wiśniowolski (dawca Roman Bartczak). (małą transmisję na żywo można było zobaczyć na naszym Facebooku)

Tegoroczny zjazd poprzedził Bieg po szpik, który odbył się na trasie Międzyrzecz- Szczecinek. Pośród 20 osób biegli lekarze, dawcy oraz jeden biorca. 200 km sztafeta uroczyście zainaugurowała  X Zjazd Niespokrewnionych Dawców Szpiku i Wolontariuszy. W niewielkim Międzyrzeczu ilość zrealizowanych dawców szpiku w przeliczeniu na ilość mieszkańców jest taka sama, jak w Szczecinku.